ترک عمدى روزه در ماه مبارک رمضان کفّاره دارد و گناه بزرگى است ولى اگر یقین داشته که در آن شرایط روزه بر او واجب نیست، کفّاره ندارد.
افطار بعدازظهر در روزه استیجاری جایز است اما بنا بر احتیاط مستحب کفاره دهند.
كسانى كه در ماه مبارك رمضان توفيق انجام عمره مفرده پيدا مى‌كنند، هرگاه جهت نماز اوّل وقت به مسجدالحرام يا مسجدالنبی بروند و قبل از زوال حمره به آنها اصرار كنند كه افطار نمايند، مجاز هستند افطار كنند و روزه آنها صحيح است و نيازى به قضا ندارد.
هرگاه در هواى صاف به‌واسطه تاريكى يقين كند مغرب شده و افطار كند بعد معلوم شود مغرب نبوده، باید قضا نماید و کفاره ندارد.
چنین شخصی کثیر السفر محسوب می‌شود و روزه بر او واجب می‌شود.
درس خواندن مجوز افطار روزه نمی‌گردد و چنانچه بتواند، باید ساعت مطالعه خود را تغییر دهد و به فاصله زمانی افطار تا سحر و یا زمان‌هایی که توان بیشتری برای درس خواندن دارد موکول نماید. در غیر این صورت، تنها مجوز افطار این است که در برخی روزها (مثلاً هفته‌ای 3-4 روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعی از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد؛ و تا ماه رمضان سال آینده قضای آن را بجا آورد.
اگر محذورى ندارد، منتظر وقت افطار خودش باشد.
تنها مجوز افطار اين است که در برخي روزها (مثلا هفته اي 3-4 روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعي ( 21/5 - بیست و یک و نیم کیلومتر ) از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد و تا ماه رمضان سال آينده قضاي آن را بجا آورد. ( و الا اگر فردی هر روز به این مقدار مسافت برود کثیرالسفر بوده و روزه صحیح است)
احتیاط مستحب است که تا اذان مغرب صبر نمایند.
چنانچه تحقیق کافی نکرده قضا دارد ولی کفاره ندارد.
در فرض سؤال اشکالی ندارد و روزه صحیح است.
اگر قبل از ظهر افطار کرده، کفّاره تأخیر دارد یعنى براى هر یک روز یک مد طعام باید بدهد و از گناه خود استغفار کند و قضاى آن را بعداً بجا آورد و اگر بعدازظهر بوده علاوه بر آنچه گفته شد باید کفّاره افطار روزه قضا را هم بدهد.) بايد به ده نفر فقير هرکدام يك مد طعام بدهد و اگر نمی‌تواند بايد سه روز روزه بگيرد و احتیاط مستحب آن است که این سه روز پی‌درپی باشد.)
