موارد جواز ورود جنب به مسجد
در چه صورتی فرد جنب می تواند وارد مسجد بشود؟
اگر از يك در داخل و از در ديگر خارج شود بدون توقف کردن يا براى برداشتن چيزى برود مانعى ندارد.
اگر از يك در داخل و از در ديگر خارج شود بدون توقف کردن يا براى برداشتن چيزى برود مانعى ندارد.
در فرض سؤال، بنابر احتیاط واجب دوباره وضو بگیرد.
هرگاه زنى در تمام ماه پاک نمى شود، ولى دو ماه پشت سر هم چند روز از خونى را كه مى بينند نشانه حيض و بقيّه نشانه هاى استحاضه دارد و شماره روزهايى كه نشانه حيض دارد در هر دو ماه يك اندازه است، امّا وقت آن يكى نيست، بايد آن چند روزى كه نشانه حيض را دارد حيض قرار دهند.
در فرض سؤال، غسل لازم نیست و همان غسل های روزانه کفایت می کند و وضو نیز لازم ندارد.
هرگاه زن در اوّل وقت به اندازه انجام واجبات يك نماز پاك باشد و نماز نخواند و حائض شود، آن نماز را بايد بعداً قضا كند و در اندازه وقت براى انجام واجبات بايد ملاحظه حال خود را نمايد، مثلًا براى مسافر به اندازه دو ركعت و براى حاضر، به اندازه چهار ركعت و كسى كه وضو ندارد، وقت وضو را نيز بايد در نظر بگيرد و همچنين تطهير لباس و بدن و اگر فقط به اندازه خود نماز وقت داشته باشد احتياط واجب ، قضا كردن نماز است.
در فرض سؤال، روزه او صحیح می باشد.
آخرین جزء بچه شامل جفت نمى شود.
چنانچه در ایام نفاس نزدیکی صورت بگیرد علاوه بر این که زن و مرد مرتکب گناه شده اند، بهتر است مرد کفاره بدهد (اختصاص به مرد دارد) و كفّاره آن، در ثلث اوّل روزهاى حيض، يك مثقال طلاى سكّه دار، يا قيمت آن است (مثقال شرعى 18 نخود مى باشد) و اگر در ثلث دوم باشد نيم مثقال و اگر در ثلث سوم باشد يك چهارم مثقال است. بنابر اين، اگر ايّام عادت شش روز باشد دو روز اوّل يك مثقال، دو روز وسط نيم مثقال و دو روز آخر يك چهارم مثقال شرعی كفّاره دارد.
در فرض سؤال، خونى كه در عادت بوده است حيض و ديگرى كه نبوده، استحاضه است و اگر هيچ كدام در عادت نبوده، آن خونى كه داراى صفات حيض است حيض و ديگرى استحاضه است و اگر هر دو صفات حيض دارد، تا ده روز حيض محسوب مى شود و بعد از آن استحاضه است.
ناسیه به زنى گفته می شود كه عادت خود را فراموش كرده است.
بنا بر احتیاط واجب پول را پرداخت نمایند.
بهتر است غسل جنابت را به قصد احتیاط انجام دهد.