تنها با اجير كردن كسى براى حج از طرف ميّت، ذمّه او ادا نمى‌شود، مگر زمانى كه اطمينان حاصل شود او حج را بجا آورده است.
عقد جدید صحیح است و نیازی به اطلاع دادن به آنها نیست.
هرگاه كسى بخواهد روزهاى غير از روزه ماه رمضان به‌جا آورد بايد آن را معيّن كند، مثلاً نيّت كند روزه قضا می‌گیرم، يا روزه نذر به‌جا می‌آورم.
در فرض سؤال؛ جانبازان و مانند آنها که راه دیگری ندارند و هرگز بهبود نخواهند یافت مجاز هستند به همان شکل روزه‌بگیرند و انشاء الله روزه‌های آنها صحیح است.
بر دختر لازم نيست وضع خود را به شوهر بگويد؛ امّا اگر بعداً بر شوهر ثابت شد که دختر باکره نيست، حقّ فسخ نکاح را دارد.
در حال حاضر كه بسيارى از كارها در اجتماع به‌صورت صف و قرار گرفتن در نوبت انجام می‌شود اين امر یک حق عقلايى محسوب می‌گردد؛ و به تعبير ديگر، از بين بردن آن نوعى ظلم به‌حساب می‌آید و مشمول ادلّه حرمت ظلم و تعدّى بر حقوق مردم است (و مىدانيم كه در همه‌جا احكام از شرع گرفته می‌شود و موضوعات از عرف، جز در موضوعات مخترع) آرى در مواردى كه در عرفِ عقلا استثنا می‌شود، مثل یک بيمار اورژانسى در مطب دكتر و مانند آن، اشكالى ندارد.
بايد به اين مسئولیت‌ها شرعاً عمل كنند
بابت ظلمی که انجام داده حلالیت بگیرد.
آری رضایت او شرط است مگر اینکه حال ضرورت باشد.
گفتن لازم نیست ولی با اعمال نیک آینده جبران کند.
منظور از این فتوا این است که تنها نفقه متعارف زن بر عهده شوهر است نه غیر متعارف ولی روشن است در صورتی که مرد توانایی داشته باشد سزاوار است نفقه غیر متعارف را نیز بپردازد.
می تواند پول را به او ندهد ولی قطعا هر دو مرتکب گناه بزرگی شده اند و باید توبه کرده و با کارهای نیک آینده، گذشته را جبران کنند.
