جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال احتياط واجب آن است كه صيغه عقد را دوباره بخوانند.

درصورتی‌که آگاهى بر این امر نداشته، می‌تواند فسخ کند مگر این‌که بعد از آگاهى راضى شده و با او زندگى کرده باشد.

هرگاه به مسائل شرعى ناآگاه بوده و تصوّر می‌کرده‌اند ازدواج نياز به صيغه عقد ندارد، فرزندان آنان نامشروع نيستند و ارتباطات زناشويى آن‌ها تاکنون اشكال نداشته است. ولى ازاین‌پس بايد فوراً صيغه عقد را بخوانند و قبل از آن هیچ‌گونه تماس زن‌وشوهری باهم نداشته باشند و نكاح معاطاتى صحيح نیست.

می تواند ضمن عقد شرط کند که باید عقد علنی شود.‌

با توجه به این که خلاف مقتضای عقد موقت است چنین شرطی باطل است ولی در ضمن عقد خارج لازم دیگری مانعی ندارد.‌

زن نيز می‌تواند در چند صورت عقد را به هم زند: 1- ديوانه بودن شوهر 2- نداشتن آلت مردى 3- ناتوانى از نزديكى جنسى (البته در این مورد باید به مرد مدّت یک سال مهلت داده شود) 4- بيضه‏هاى او را كشيده باشند (تفصيل اين مسئله و مسئله سابق در کتاب‌های مفصّل فقهى آمده است).

باطل است مگر اینکه مهریه ذکرشده باشد.

فضولی و صحیح است.‌

عقد باطل است.‌

نسبت به زن وطی به شبهه است و باید عدّه وطی به شبهه نگه دارد.

در فرض سؤال قول مدّعی عقد موقّت مقدّم است و شخصی که مدّعی عقد دائم است باید شاهد و دلیل برای عقد دائم بیاورد و قسم برای ادّعای او کافی نیست و شخصی که ادّعای عقد موقّت دارد می‌تواند قسم یاد نماید و حرف خود را ثابت نماید. ما در مسئله اختلاف در عقد دائم و موقّت، به سراغ الفاظ نمی‌رویم، معتقدیم تفاوت این دو عقد از قبیل اقل و اکثر است، قدر متیقّن که اقل است را می‌گیریم و اکثر را رها می‌کنیم و مسئله انقلاب عقد موقّت به دائم را در فرض ترک ذکر مدّت قبول نداریم، قانون «العقود تابعة للقصود» را همه‌جا حاکم می‌دانیم، هرچند احتیاط آن است که در پایان مدّت صیغه طلاق نیز جاری شود.

چنانچه حکم را نمی‌دانسته و فسخ نکرده است، درصورتی‌که زن آمادگی تمکین را داشته است نفقه به او تعلّق می‌گیرد.