گرچه آب چاه براثر افتادن چيز نجس در آن نجس نمىشود، ولى مستحب است مقدارى از آن را براى هريك از اشياء نجس بكشند و دور بريزند، اين مقدار در کتاب‌های مفصل فقهى تعیین‌شده است. اما اگر آب چاه براثر ريختن عين نجس در آن بو يا رنگ يا طعم نجاست گيرد نجس می‌شود و اگر بعداً اين تغيير، خودبه‌خود از بين برود آب چاه پاك نمىشود، مگر اينكه آب‌های تازهاى از آن بجوشد و با آن مخلوط گردد.
هرگاه چيز نجسى به آب قليل برسد آن را نجس می‌کند (بنا بر احتياط واجب) امّا اگر از بالا بريزند، فقط آن مقدار كه به نجس رسيده نجس می‌شود و اگر به‌صورت فوّاره از پايين به بالا رود و به چيز نجسى برسد، قسمت پايين آن نجس نمىشود.
آب جارى با ملاقات نجاست نجس نمىشود، هرچند كمتر از كر باشد، مگر اينكه بو، يا رنگ، يا طعم نجاست به خود گيرد.
از فاصله نه‌چندان دور که جدا از محوطه نماز نباشد اقتدا کند و بعد از سجدتین و تا قبل از قیام برای رکعت بعد خود را به جماعت ملحق کند.
اگر احتمال می‌دهند که در صفوف مقدم بر او قضای واقعی می‌خوانند می‌تواند اقتدا کند و الا مشکل است.
در صورت قطع اتصال نماز فرادا می‌شود، در رکعت اول و دوم احتیاط این است که از اول قرائت مجدداً حمد و سوره را بخواند و نماز را فرادا تمام کند.در رکوع و غیر آن از همان‌جا نماز فرادا می‌شود و باید بقیه نماز را به نیت فرادا بخواند و تمام کند.
درصورتی‌که برفرض برگرداندن سر، ببیند کافی است.
چنانچه طوری باشد که حکم مجلس واحدی را داشته باشد مانعی ندارد.
جماعت کسانی که اتصال آن‌ها قطع‌شده، قهرا تبدیل به فرادا می‌شود و به‌صورت فرادا صحیح است و اتصال بعدی فایده‌ای ندارد.
هرگاه با كمى تأخیر به نماز جماعت برسد، به‌گونه‌ای كه مسلمين نماز خود را بسته و با صفوف جلو اتّصال معتبر نزد شيعه را ندارند و امكان عبور از صفوف و رفتن به‌جايى كه اتّصال برقرار است نيز نمى‌باشد، يا مأمورین اجازه چنين كارى را نمى‌دهند، در همان‌جا كه ممكن است اقتدا نموده و همين نماز كفايت مى‌كند و نيازى به اعاده نيست.
