با توجه به اینکه معادن جزء انفال و در حکومت اسلامی انفال متعلق به حکومت است هر گونه تصرف در معادن باید با اجازه حکومت اسلامی باشد و در مسئله 1532 به این موضوع اشاره شده است.
باید حق خود را از کسی که تصرف کرده (جهاد) بگیرید.
در عاریه شخص عاریه گیرنده حق تصرف و استفاده دارد اما در امانت تنها باید آن را نگهدارد و تصرف نکند.
اصل پول وقف است و باید درآمد و سود حاصل شده و سود آتی آن طبق آنچه صاحب پول سفارش کرده مصرف شود. استفاده از سود جهت ساخت خانه عالم مانعی ندارد اما تصرف در اصل پول که وقف است جایز نیست و باید بعد از تمام شدن قرارداد قرارداد جدیدی بسته شود.
می توانید اصل پول و اگر سودی داشته سود آن را از پدرتان و یا شخصی که پول نزد اوست مطالبه کنید.
تصرّف در ملک فرزند بدون رعایت غبطه او شرعاً جایز نیست و اگر معامله‌ای انجام گیرد در فرض سؤال باطل است.
در صورتیکه از اموال مادر بزرگ بوده رضایت فرزندان شرط نیست، همچنین در صورتی که از اموال مادر نباشد ولی مادر احتیاج به این کمک ها داشته باشد می تواند به عنوان اجرت المثل از مواد غذایی استفاده کنند و تصرفات دیگر نیز جایز است.
در صورتی که در زمان حیات بدون اجازه بردارند شرعا جایز نیست و بعد از فوت اگر تجهیزات گران قیمتی باشد می توانند بردارند و تعلق به ورثه دارد و اگر چیزی بردارند که موجب مرگ شخص شود حکم قصاص جاری می شود و در فرض مذکور بدن و قبر حرز محسوب می شوند.
اين کار چون به نام نيک، حيثيت و آبروي مسلمانان ضرر وارد می‌کند، بايد از آن خودداري کرد و اين اموال از قبيل غنائم جنگي محسوب نمی‌شود.
