هرگاه می‌توانسته آن را تبدیل به آرد کند ولی این کار را نکرده و به مرغ داده مانعی ندارد.
اگر قبل از ظهر بوده است کفاره ندارد، اما اگر بعدازظهر بوده است، احتیاط واجب آن است که کفاره بدهد و کفاره‌ی آن سیر کردن ده فقیر می‌باشد و اگر توانایی ندارد سه روز روزه بگیرد.
هرگاه يقين كند كه آن روز اوّل ماه رمضان است و عمداً روزه خود را باطل كند، بعد معلوم شود كه آخر شعبان بوده، كفّاره بر او واجب نيست.
در فرض سؤال، کفّاره ندارد، خواه جاهل مقصّر بوده یا قاصر؛ ولى اگر عمداً و آگاهانه‌روزه نگرفته کفّاره دارد و در تمام‌صورت‌های مسئله، قضا لازم است.
درصورتی‌که بداند فقیر آن وجه را صرف خرید نان کرده اشکالی ندارد والا تکرار کند.
داشتن روزه قضا مانع از روزه کفاره نیست در ضمن کفاره قسم اول اطعام ده مسکین و یا لباس پوشاندن به ده فقیر می‌باشد و اگر توانایی بر آن‌ها نداشت سه روز روزه است.
به‌جا آوردن کفاره، واجب فوري نيست ولي نبايد طوري باشد که بگويند کوتاهي می‌کند.
فقط قضا دارد، کفاره ندارد.
هرگاه روزه‌دار نسبت دروغ به خدا و اهل‌بیت علیهم‌السلام دهد يك كفّاره كافى است و كفّاره جمع لازم نيست.
با توجه به آنچه نوشته‌شده است کفاره شکستن روزه قضای رمضان را بدهد.
