کفاره نگاه به آینه
آیا نگاه کردن محرم به آینه کفاره دارد؟
نگاه كردن به آينه موجب كفّاره نمىشود، ولى مستحب است بعد از نگاه كردن لبّيك بگويد.
نگاه كردن به آينه موجب كفّاره نمىشود، ولى مستحب است بعد از نگاه كردن لبّيك بگويد.
اگر عمداً بوى خوش استعمال كند، كفّاره آن بنا بر احتياط واجب يك گوسفند است.
اگر در روغن بوى خوش باشد كفّاره آن بنا بر احتياط يك گوسفند است؛ هرچند از روى اضطرار باشد و اگر بوى خوش نداشته باشد، در صورت ماليدن به بدن، كفّاره آن نيز بنا بر احتياط يك گوسفند است. البته استفاده کردن از پماد طبی (برای درمان) مانعی ندارد.
هرگاه گرفتن ناخن از روى فراموشى يا ندانستن مسئله باشد، چيزى بر او نيست.
اگر گرفتن ناخن از روى عمد باشد، كفّاره گرفتن هر ناخن يك مد طعام (حدود 750 گرم) است؛ و هرگاه تمام ناخن دستها را بگيرد، كفّاره آن يك گوسفند است. همچنين اگر تمام ناخنهای دستوپا را در يك مجلس بگيرد، كفّاره آن يك گوسفند است؛ امّا اگر ناخن دستها را در يك مجلس و ناخن پاها را در مجلس ديگر بگيرد، كفّاره آن دو گوسفند است.
اگر ناچار به گرفتن ناخن شود، احتياط واجب آن است كه كفّاره آن را بپردازد.
هرگاه تمام ناخن دستها را بگيرد، ولى تمام ناخن پاها را نگيرد، يك گوسفند براى ناخن دستها كفّاره مىدهد و براى هر يك از ناخنهای پا، يك مد طعام به نيازمند مىپردازد. همچنين اگر تمام ناخن پاها را بگيرد، ولى تمام ناخن دستها را نگيرد.
اگر پنج ناخن دست و پنج ناخن پا را بگيرد، بايد براى هر يك از ناخنها يك مد طعام كفّاره بدهد. همچنين اگر كمتر از ده ناخن از دستها يا پاها را بگيرد.
هرگاه شخصی بيش از ده ناخن داشته باشد،الف: اگر تمام ناخنها را بگيرد، بايد يك گوسفند كفّاره بدهد و احتياط مستحب آن است كه براى هر يك از ناخنهای اضافه بر ده ناخن اصلى، كفّاره مد طعام بدهد. ب: اگر تنها ده ناخن اصلى را در حال احرام بگيرد، احتياط واجب آن است كه يك گوسفند كفّاره بدهد.ج: اگر بعضى از ناخنهای اصلى و بعضى از ناخنهای اضافه را بگيرد، براى هر يك از ناخنهای اصلى يك مد طعام و براى هر يك از ناخنهای اضافى نيز، بنا بر احتياط مستحب، يك مد طعام مىپردازد.
اگر بدون هدف دست بر سروصورت يا بدن خود بكشد و موهايى از او جدا شود، احتياط واجب آن است كه مقدارى غذا به فقير بدهد.
هرگاه عمداً سرخود را بتراشد، يا موهاى زير هر دو بغل يا يكى را زايل كند، كفّاره آن يك گوسفند است؛ ولى اگر از روى ضرورت سرخود را بتراشد مخيّر است ميان يك گوسفند، يا سه روز روزه، يا اطعام شش فقير، كه به هرکدام دو مد طعام (تقریباً يك كيلو و نيم) بدهد و احتياط واجب آن است كه در زايل كردن موى زير بغل نيز همين كفّاره را بدهد؛ امّا اگر مقدارى از موى سر، يا صورت، يا زير بغل، يا زير گلو و مانند آن را زايل كند، كافى است يك فقير را اطعام نمايد.
اگر موى سر را به غير تراشيدن إزاله كند، احتياط واجب آن است كه كفّاره تراشيدن را بدهد.