1- باید برگردد و اگر نمی شناسد سوال کند 2- در صورت امکان باید بایستد و در صورتی که مرد است در مشعر بماند و بین الطلوعین را در مشعر وقوف کند.
در روزه واجبى كه وقت آن معيّن نيست (مانند روزه قضا) اگر قصد كند يكى از مبطلات روزه را انجام دهد يا مردّد شود كه به‌جا آورد يا نه چنانچه به‌جا نياورد و پيش از ظهر دوباره نيّت كند روزه‌اش صحيح است.
نماز باطل نمی‌شود ولی اگر چیزی از واجبات نماز را در حال تردید خوانده است باید آن مقدار را اعاده کند
اصل انجام این کار اشکال داشته امّا در حال حاضر جبران خسارت شرکت بیمه بر عهده شما نیست.
در روزه مستحب اگر قصد كند يكى از مبطلات روزه را انجام دهد يا مردّد شود كه به‌جا آورد يا نه چنانچه به‌جا نياورد و دوباره نيّت كند روزه‌اش صحيح است، هرچند نزدیک غروب آفتاب باشد.
در فرض سؤال روزه باطل است و باید قضا نماید ولی کفاره ندارد.
در بعضی موارد عبادت است و نیاز به قصد قربت دارد و در بعضی موارد چنین نیست.
اگر شخص نيّت كند چيزى كه روزه را باطل می‌کند به‌جا آورد، مثلاً تصميم برخوردن غذا بگيرد، روزه‌اش باطل می‌شود، هرچند اصلاً غذا هم نخورد، مگر اينكه در آن حال توجّه نداشته باشد كه فلان عمل روزه را باطل می‌کند، هرچند درهرصورت کفاره ندارد.
هبه در چند صورت قابل برگشت نيست:1.هبه معوَّضه باشد؛ يعني در قبال آن چيزي دريافت کرده باشد.2.هبه به ذي رحم (بستگان نسبي) باشد.3. مورد هبه تغيير پيدا کرده باشد مثلاً زمين باشد و در آن خانه ساخته باشند يا پارچه اي باشد و با آن لباس دوخته باشند يا فروخته باشند.4. هبه کننده فوت کند.5. هبه به قصد قربة الي الله پرداخت شده باشد. در اين پنج صورت هبه قابل بازگشت نيست.
در صورتی که بدون عوض واگذار کرده و جزء خویشاوندانش نبوده و قصد قربت نداشته می تواند بازپس بگیرد.
در صورتی که قصد بخشیدن نداشته می تواند این کار را انجام دهد ولی خلاف مروّت است.
