این مصداق سقط است و نبش قبر رجحانی ندارد و جایز نیست و دفن در زمین موات مانعی ندارد.
هرگاه كسى در كشتى بميرد چنانچه بدن او فاسد نمىشود و بودنش در كشتى مانعى ندارد بايد صبر كنند تا به خشكى برسند و او را در زمين دفن نمايند وگرنه بايد او را غسل دهند و حنوط و كفن كنند و نماز بخوانند بعداً او را در چيزى كه حيوانات آبى نتوانند به بدن او دست يابند بگذارند و در آن را محكم كنند و به دريا بيندازند و اگر اين هم ممكن نشود چيز سنگينى به پايش ببندند و به دريا بيفكنند و واجب است او را تا ممكن است درجایی بيندازند كه فوراً طعمه حيوانات دريا نشود
جواز نبش قبر میّت در صورت غصبی بودن کفن تا زمانى است كه كفن قابل‌استفاده باشد ولى اگر تا آن زمان پوسیده‌شده و يا قابل‌استفاده نباشد، ديگر نبش قبر جايز نيست و بايد مثل يا قيمت آن را به صاحبش داد. البته در مورد زمين و يا كفنى كه قابل‌استفاده است اگر صاحب آن به پولش راضى شد اولياء ميّت بايد مبلغ را بپردازند مگر آنكه مالك بخواهد اجحاف كند كه در این‌گونه موارد نيز می‌توان نبش قبر كرد.
چنانچه هیچ‌کدام از این امور انجام‌نشده و میت تازه دفن شده و جسد متلاشی نشده است، قبر را نبش کنند و اعمال را انجام دهند و اگر بدن متلاشی‌شده کافی است نماز را بر قبر بخوانند و تکلیف دیگری ندارند.
کفن كردن در پوست حيوانات هرچند حلال‌گوشت باشد در غير حال ضرورت اشكال دارد، ولى کفن كردن با پارچهاى كه از پشم يا موى حيوان حلال‌گوشت تهيّه شده اشكال ندارد، اگرچه احتياط مستحب ترك آن است.
هرگاه خوف اين باشد كه دشمن قبر میت را بشكافد و بدن او را بيرون آورد و يا به آن آسيب رساند، چنانچه ممكن باشد بايد او را با رعایت شرایط زیر به دريا بيندازند. او را غسل دهند و حنوط و کفن کنند و نماز بخوانند بعداً او را در چیزى که حیوانات آبى نتوانند به بدن او دست یابند بگذارند و در آن را محکم کنند و به دریا بیندازند و اگر این هم ممکن نشود چیز سنگینى به‌پایش ببندند و به دریا بیفکنند و واجب است او را تا ممکن است در جایى بیندازند که فوراً طعمه حیوانات دریا نشود.
کفن زن بر عهده شوهر است، هرچند از خودش مال داشته باشد و زنى كه طلاق رجعى گرفته هرگاه پيش از تمام شدن عدّه بميرد، کفن او نيز بر شوهر است.
«لنگ» بايد از ناف تا زانو تمام اطراف بدن را بپوشاند و بهتر آن است كه از سينه تا روى پا برسد و بنابر احتياط واجب «پیراهن» بايد از سرشانه تا نصف ساق، تمام اطراف بدن را بپوشاند و بلندى «سرتاسرى» بنابر احتياط واجب بايد به‌قدری باشد كه بستن دو سر آن ممكن شود و پهناى آن بهاندازهاى باشد كه یک‌طرف آن روى طرف ديگر قرار گيرد.
لباس احرام را به تن او کرده، سپس کفن کنند.
در صورت ضرورت مانعی ندارد.
کفن را به‌طور متعارف از واجب و مستحب مىتوان از اموال میت برداشت، هرچند صغير داشته باشد، امّا زائد بر متعارف را نمىتوان از حقّ صغير برداشت، مگر اينكه وصیت كرده باشد، كه در اين صورت مىتوان مقدار اضافى را از ثلث حساب كرد.
