چنانچه نايب بعد از احرام و داخل شدن در حرم بميرد ذمّه ميّت ادا مى‌شود و فرقى ميان اقسام حج و نيابت نيست؛ و اگر بعد از احرام و قبل از دخول در حرم بميرد احتياط آن است كه دوباره اجير بگيرند؛ و اگر قبل از احرام بميرد، بايد دوباره اجير بگيرند. اين حكم در مورد نايب از حی نيز صادق است.
هرگاه كسى نذر كند اگر فلان حاجتش روا شد حج بجا آورد و قبل از روا شدن آن از دنيا برود، قضاى نذر لازم نيست؛ امّا اگر بعد از روا شدن حاجت و درحالی‌که مى‌توانسته به حج رود، از دنيا برود، بايد ورثه او آن را قضا كنند، يا براى او اجير بگيرند و احتياط آن است كه پول آن را با رضايت ورثه (اگر همه كبير باشند) از اصل تركه بردارند.
اگر شخصى نماز طواف را بجا نياورد و بميرد، بر پسر بزرگ او واجب است كه قضاى آن را بجا آورد؛ و اگر شخص ديگرى نيز بجا آورد كفايت مى‌كند.
واجب نیست ولی بهتر است این کار را انجام دهند.
اگر بدون عذر شرعی عمل به نذر را تاخیر انداخته اید کفاره دارد، اما اگر معذور بوده اید کفاره ای ندارد هر چند بهتر است به فرد مشابهی کمک کنید.
اگر فرصت نکرده قضا کند با اجازه ورثه از مال او کفاره دهند.
قضا دارد و این قضا بر پسر بزرگ واجب است.
هرگاه كسى وصیت كند چيزى به شخصى بدهند و آن شخص قبل از آن‌که قبول يا رد كند از دنیا رود، ورثه او مىتوانند آن وصیت را قبول كنند، خواه قبل از وصیت‌کننده از دنيا رفته باشد و يا بعد از او و اين در صورتى است كه وصیت‌کننده از وصیت خود برنگردد.
احتیاط واجب این است که با هیچکدام از اینها ازدواج نکند.
با توجه به اين که اين ازدواج بايد شرعا به مصلحت فرزند خوانده باشد و به اصطلاح فقها، غبطه او رعايت شود و اين کار غالبا به مصلحت فرزند خوانده نيست و راه را براي سوء استفاده باز مي کند از نظر ما شرعا جايز نيست.
