جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

سابقه بیمارى روانى به‌تنهایی براى فسخ کافى نیست؛ و با توجّه به این‌که چند سال با او زندگى کرده و آثار محسوسى در این مدّت نبوده، نشان می‌دهد که بهبودى نسبى یافته است. وجود عوارض غیر محسوس، یا ضعیف گذشته، به‌تنهایی براى فسخ نکاح کافى نیست.

اگر جدا از هم زندگى می‌کنند و زن مجوّزى براى این کار ندارد، ناشزه است و حقّ نفقه ندارد.

دلیل این موضوع روایتی است که در این زمینه وارد شده است.‌

گفتن دروغ جایز نیست مگر در موارد ضرورت.

هرگاه مرد محرم با همسر خود، كه وى نيز محرم است، از روى اجبار نزديكى كند، چيزى بر زن نيست، ولى مرد در صورت علم و عمد علاوه بر كفّاره خود، بايد كفّاره زن را نيز بدهد؛ امّا اگر اين كار با علم و رضایت زن صورت گيرد، هرکدام بايد يك كفّاره بدهند.

منوط به انجام اعمال منی است.‌

در صورتی که قبل از عقد توافقی بر آپارتمانی با مشخصات معین شده جزء مهریه محسوب می شود و وکالتنامه برای سهولت امر بوده و تاثیر خاصی ندارد.‌

چنانچه قانونی باشد که حق محدود ساختن را از زوج بگیرند چنین کاری خلاف شرع و حرام است و به فرض که زوج در محضر چنین تعهدی بدهد این تعهد شرعاً الزام‌آور نیست و هر زمان می‌تواند شرعاً باز پس بگیرد.

باید سهم دیه دختر را بپردازد ظاهراً جدّ صغیره در این امر ولایت دارد.‌ اگر امیدى به توانایى ولىّ دم درآینده نه چندان دور باشد باید در انتظار آینده بود و محکوم با اخذ وثیقه کافى از زندان آزاد مى شود ولى اگر امیدى نیست ملزم به پرادخت دیه مى شود.‌

جواب الف تا د: زن نمی‌تواند رفتن به خانه شوهر را مشروط به دریافت مهریّه کند، ولى می‌تواند قبل از دریافت مهریّه تمکین نکند. مشروط بر این‌که قبلاً از اعسار زوج خبر نداشته باشد؛ و در فرض اعسار، اگر از سوى حاکم شرع قسط‌بندی شود و شروع به پرداختن اقساط کند، زن باید تمکین کند.

اگر ضرورتى داشته باشد که همراه همسرش باشد جایز است و الا جایز نیست.

عقد دائم به مصلحت صغیره نیست و عقد مزبور باطل است و اثری ندارد و محرمیت حاصل نشده است و برای ایجاد محرمیت با رعایت مصلحت صغیره ما اجازه عقد موقت می دهیم آن هم مشروط به بخشیدن باقی مانده مدت بعد از عقد، (که ضمنا این شرط مانع از تبدیل عقد به عقد دائم در عقدهای نسبتا طولانی مدت است).‌