هرگاه صاحب‌خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، بنا بر احتياط واجب بايد به میهمان‌ها بگويد، ولى اگر يكى از میهمان‌ها بفهمد لازم نيست به ديگران بگويد فقط خودش بايد اجتناب كند، مگر اينكه با او معاشرت داشته باشند كه براى جلوگيرى از آلودگى خودش می‌تواند بعد از غذا خوردن به آنها بگويد تا دست و دهان خود را آب بكشند.
فرزند در حکم صاحب‌خانه نیست و لازم نیست بگوید.
در فرض سوال شما نسبت به افرادی که جنس را با آن ترازو فروخته اید مدیون می باشید نسبت به آن مقدار که یقین دارید که کم فروشی شده اگر صاحبانش را می شناسید یا باید حلیت بطلبید و یا به مقدار طلبشان به آنها بازگردانید و اگر نمی شناسید به آن مقدارد که یقین دارید از مال مردم جزء مال شما شده از عوض آنها به افراد فقیر و نیازمند صدقه بپردازید.
هرگاه به مسائل شرعى ناآگاه بوده و تصوّر می‌کرده‌اند ازدواج نياز به صيغه عقد ندارد، فرزندان آنان نامشروع نيستند و ارتباطات زناشويى آنها تاکنون اشكال نداشته است. ولى ازاین‌پس بايد فوراً صيغه عقد را بخوانند و قبل از آن هیچ‌گونه تماس زن‌وشوهری باهم نداشته باشند و نكاح معاطاتى صحيح نیست.
بايد قبل از شروع اذان، از مبطلات روزه ازجمله خوردن و آشاميدن دست کشيد ولي اگر بدون اطلاع از شروع اذان و يا از روي ندانستن حکم، ادامه داده است درصورتی‌که تا پيش از پايان اذان خوردن و آشاميدن را ترک کرده، استثنائا روزه این روز صحيح است.
خوردن و آشاميدن از روي سهو و فراموشي روزه (چه مستحب و چه واجب) را باطل نمی‌کند.
عمره انجام‌شده، كفايت مى‌كند.
هرگاه وضو بگیرد یا غسل کند بعد بفهمد آب براى او ضرر داشته، وضو و غسل او صحیح است.
در فرض سؤال لازم نیست بگوید. البته اگر شوهر بعد از عقد بفهمد و راضی به ادامه زندگی نشود حق فسخ دارد.
هرگاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده روزه‌اش صحيح است، خواه بداند پيش از اذان محتلم شده، يا بعدازآن و يا شك داشته باشد.
اگر ضامن از همان اوّل فقير باشد و طلبكار هم نداند و بعد متوجّه شود می‌تواند ضامن بودن او را فسخ كند.
درصورتی‌که وقت قضا تنگ نبوده بنا بر احتیاط واجب باید اعاده نماید و در این حکم بین اینکه همان روز متوجه شود یا چند روز بعد فرقی وجود ندارد.
