جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

برقراري ارتباط دوستي با نامحرم جايز نيست و بايد به‌صورت جدي از اين کار پرهيز نمود.

توجّه خود را از این امور منصرف کند که دامی از دام‌های شیطان است.

معیار ضرورت تشخیص عرف عام و صالح است.

درصورتی‌که جهات شرعی آن رعایت بشود و خوف انحرافی در کار نباشد و با اجازه همسر باشد مانعی ندارد.

در مجالس عمومی یا در کلاس درس یا مانند آن و صحبت‌های عادی و معمولی مانعی ندارد اضافه بر آن جایز نیست مگر این‌که واقعاً بخواهند مقدمات ازدواج با یکدیگر را فراهم کنند.

در صورتی که خواب باشد صدق خلوت با اجنبیه می کند.‌

نامحرم بودن زنان کافر به این معنا نیست که آنها مانند مردان هستند بنابر این مسائل مربوط به نگاه مردان نسبت به آنها جاری نیست.‌

باید حداکثر تلاش خود را جهت جدایی از آنها انجام دهد.‌

دوست داشتن نامحرم تا زمانى كه منتهى به گناه و معصيتى نگردد گناه محسوب نمی‌شود.

هرگاه توأم با امر حرامى نگردد مانعى ندارد، مانند خلوت با اجنبى و مفاسد دیگر، ولى سزاوار است که مسؤولین کشورهاى اسلامى برنامه‌ای براى جدا ساختن مراکز تحصیلى پسران و دختران تنظیم کنند.

چنانچه در موقع پول دادن و مبادله اشیاء دست‌ها عمداً باهم تماس پیدا نکند حرام نیست، ولى سعى کنند چنین اتّفاقى نیفتد، در مورد وسائل نقلیه و اماکن عمومی نیز تماس از روی لباس چنانچه مفسده‌ی خاصی نداشته باشد اشکالی ندارد، هرچند در وسائل نقلیه در صورت امکان بین خودشان حائلی مانند ساک یا کیف قرار بدهند.

دست دادن با زن یا مرد نامحرم جایز نیست و چنانچه طرف مقابل که حرام بودن این کار را نمی‌داند بافرهنگ اسلام آشنا شود مشکل حل خواهد شد.