کفاره ازاله موی سر بهغیراز تراشیدن
اگر محرم موی سر را بدون تراشیدن جدا کند آیا کفاره دارد؟
اگر موى سر را به غير تراشيدن إزاله كند، احتياط واجب آن است كه كفّاره تراشيدن را بدهد.
اگر موى سر را به غير تراشيدن إزاله كند، احتياط واجب آن است كه كفّاره تراشيدن را بدهد.
اگر در زمان واحد بهطور مكرّر بوى خوش استعمال كند، بعيد نيست يك گوسفند كفايت كند؛ ولى احتياط در تعدّد است و چنانچه در زمانهای مختلف از بوى خوش استفاده نمايد، تكرار كفّاره را ترك نكند و اگر پس از استفاده از بوى خوش كفّاره دهد و دوباره آن را استعمال كند، واجب است مجدداً كفّاره دهد.
اگر بدون اختيار چشمش به آينه بيفتد اشكالى ندارد؛ و بهتر اين است كه در ايّام حج، در اتاقهایی كه افراد محرم سكونت دارند و نيز در آسانسورها، روى آينه چيزى بكشند كه نگاه غير اختيارى افراد محرم نيز به آن نيفتد.
اگر از روى ندانستن مسئله، يا فراموشى، يا غفلت، موى بدن را زايل كند كفّاره ندارد.
اگر پنج ناخن دست و پنج ناخن پا را بگيرد، بايد براى هر يك از ناخنها يك مد طعام كفّاره بدهد. همچنين اگر كمتر از ده ناخن از دستها يا پاها را بگيرد.
هرگاه از روى فراموشى، يا غفلت، يا ندانستن مسئله نزديكى كند، ضررى به حج يا عمره او نمىزند و كفّاره هم ندارد و حکم حرمت نزدیکی در حال احرام و احکام آن مربوط به كسى است كه عالمآ آن را انجام مىدهد.
اگر بچه ختنه نشده را وادار به احرام كنند، يا او را محرم نمايند، احرام و تمام طوافهایش صحيح است؛ زيرا در طواف صبى ختان شرط نيست.
چنین نذری اشکالی ندارد و اگرچه قمه زدن خوب نیست ولی بهبودی حال قمه زنان بعد از انجام این کار مطلوب است.
هرگاه از راهى بگذرد كه محاذى هيچ يك از ميقاتها نيست (مانند جدّه)، احتياط آن است كه به ميقات رود و از آنجا محرم شود، يا به جايى برود كه محاذى يكى از ميقاتها باشد، و اگر آن هم امكان ندارد، از هر جا كه احتمال مىدهد محاذى يكى از ميقاتهاست محرم مىشود، سپس به اوّلين نقطه حرم (در اطراف مكّه) كه رسيد، احرام خود را تجديد مىكند (يعنى دوباره نيّت نموده، و لبّيك گويد).
هرگاه در همان ماه قمرى برگردد احرام لازم نيست.
تقصیر جزء عبادات است و چون به فتوای ما تقصیر محرم توسط محرم دیگر حرام است و عبادت را با حرام نمی¬توان انجام داد؛ بنابراین نباید اکتفا کند و مجدداً تقصیر می¬کند.
چنانچه براثر جهل به مسئله در جاى ديگرى غیر از میقات یا محاذی آن محرم شوند، احرام آنها صحيح نيست و محرمات احرام بر آنها حرام نمىشود. در صورت علم و عمد نيز حكم مسئله همين است، ولى در صورت جهل، اگر بعد از اعمال مسئله را بفهمند عمل آنان صحيح است.