درصورتی‌که فراهم شدن این شرایط میسّر باشد، عنن محسوب نمی‌شود.
اگر زنی پرده بکارت خود را ترمیم کند لازم نیست به خواستگار خود بگوید ولی اگر بعد از ازدواج، مرد فهمید، حق فسخ او باقی است
این بیماری از عیوب فسخ نکاح نیست البته اگر قبل از عقد و یا در موقع عقد سوال کرده باشند که او هیچ بیماری ندارد و آنها مخفی کرده باشند در این صورت خیار تدلیس دارد و اگر بعد از اطلاع از بیماری به آن رضایت نداده و عقد را فسخ کرده است لازم است مجددا عقد کنند.
اگر زن در موقع عقد شرط کند که هرگاه شوهر مثلاً مسافرت نماید یا معتاد به مواد مخدر گردد یا خرجى او را ندهد اختیار طلاق با او باشد این شرط باطل است ولى هرگاه شرط کند که او از طرف شوهرش وکیل باشد که هرگاه این کارها را انجام دهد خود را مطلقه کند این وکالت صحیح است و در چنین صورتى حق دارد خود را طلاق دهد.
دلیل اصلی آن روایات است و حکمت آن ممکن است به این خاطر باشد که جزء بیماری های خطرناک است البته برص به معنای لکه های سفیدی که قابل درمان است مجوز فسخ نیست و برای درمان آن به مراکز پزشکی مراجعه نمایید.
حق فسخ نمی آورد مگر در حین عقد شرط کرده باشند.
عقد صحیح است ولی مصداق تدلیس است.
اگر با وجود عیب موجب فسخ بینی و بین الله فسخ کرده باشد فسخ صحیح است.
حق فسخ برای مرد در صورتی که بعد از ازدواج متوجه شود دختر قبلا هرچند به مدت کوتاه ازدواج موقت داشته ولو دوشیزه باشد (نزدیکی نکرده باشند) باقی است.
این است که در موارد خاصی زوج یا زوجه می گوید نکاح را فسخ کردم و مانند طلاق سبب جدایی می شود.
اگر به مرحله ظهور و بروز رسیده باشد چنانچه قبل از عقد اطلاع نداشته، از عیوب فسخ محسوب می شود و می توانند عقد را فسخ نمایند اما اگر بعد از چندین سال مبتلا به این بیماری شده باشند اگر به گواهى اهل اطّلاع این بیمارى در مرحله اى باشد که موجب سرایت و خطر گردد و شوهر حاضر به طلاق دادن زن نباشد، زن مى تواند طلاق خود را به وسیله حاکم شرع بگیرد و مرد نیز در این گونه موارد مى تواند زن را طلاق بدهد.
