باید وقت كافى براى وضو و نماز داشته باشد، بنابراين اگر وقت بقدرى تنگ است كه اگر وضو بگيرد تمام يا مقدارى از واجبات نماز بعد از وقت خوانده مى شود بايد تيمّم كند.
كسى كه در تنگى وقت نماز بايد تيمّم كند، هرگاه براى نماز وضو بگيرد باطل نیست؛ ولی مرتکب کار خلافی شده است.
ظاهر آب مسجد این است که وقف مسجد است مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.
اگر در صحن يكى از امامان علیهم السلام يا امام زادگان كه سابقاً قبرستان بوده حوض يا نهرى بسازند، چنانچه انسان نداند كه زمين صحن را مخصوص قبرستان وقف كرده اند، وضوگرفتن از آن حوض يا نهر اشكال ندارد.
هرگاه در حوضى كه مثلاً يك آجر يا يك سنگ یا شیر آب آن غصبى است وضو بگيرد اگر وضوى او تصرّف در غصب محسوب شود بنا بر احتیاط واجب وضو باطل است.
در وضوى ارتماسى براى اين كه مسح سر و پاها با آب خارج نباشد، بايد هنگامى كه دست راست و چپ را وضوى ارتماسى مى دهد قصد كند كه بعد از خارج شدن از آب تا وقتى كه آب روی دست ها جريان دارد جزء وضو است، در غير اين صورت مسح سر و پاها اشكال دارد.
هرگاه يقين دارد وقت، داخل شده و قصد وضوى واجب كند، بعد بفهمد وقت، داخل نشده بود، وضوى او صحيح است.
اوّل صورت، بعد دست راست و بعد دست چپ را بشويد و بعد از آن مسح سر و بعد مسح پاها را انجام دهد و بنابر احتياط واجب پاى چپ را پيش از پاى راست مسح نكند.
