جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

رنگ اشكالى ندارد، ولى مايعاتى كه لایه هایی از آن می ماند مانع رسيدن آب است.

یکی از شرایط وضو این است که استفاده ی آب برای شخص مانعی نداشته باشد، بنابراین اگر ترس ضرر دارد، يا می ترسد اگر آب را به مصرف وضو برساند تشنه بماند، بايد تيمّم كند.

هرگاه چیزی که دارای جرم بوده و مانع رسیدن آب باشد بر روى اعضا در وضو یا غسل موجود باشد باید آن را برطرف کند و در غیر این صورت مانعى براى وضو نیست هر چندرنگ یا چربى داشته باشد ولى چنانچه مانعی در اعضا وجود داشته باشد که مانع از وصول آب وضو یا غسل باشد و نمی توان آن را فعلاً برطرف کرد، باید مطابق دستور وضوى جبیره عمل کند.

بعد از مسح سر نوبت مسح پاها مى رسد كه بايد با همان رطوبتى كه در دست مانده روى پاها را از سر یکی از انگشتها (غیر از انگشت کوچک که به تنهایی اشکال دارد) تا برآمدگى پشت پا، و بنابر احتياط مستحب تا مفصل پا مسح نمايد.

از نظر عرض، كافى است به اندازه يك انگشت مسح كند، ولى بهتر است كه به اندازه پهناى سه انگشت بسته باشد وبهتر از آن مسح كردن تمام پشت پا با تمام كف دست است و اگر همه دست را روى پا بگذارد وكمى بكشد كافى است.‌

در حال وضو اشکال دارد و باید مانع را برطرف کند؛ ولی بعد از وضو اشکالی ندارد.

در فرض سؤال مانع محسوب نمی شود.

احتیاط واجب آن است که پای راست با دست راست و پای چپ با دست چپ مسح شود.

براى مسح سر و روى پاها بايد دست را روى آنها بكشد و اگر دست را ثابت نگه دارد و سر يا پا را زير آن حركت دهد وضو باطل است بنا بر احتياط واجب، امّا اگر مختصرى سر يا پا حركت كند اشكال ندارد.

درصورتی که مانع قابل توجهی باشد و یقین به نرسیدن آب کند باید نماز را اعاده کند؛ ولی نماز مأمومین صحیح است؛ اما اگر احتمال می دهد که مانع بعد از وضو به وجود آمده است نماز خودش نیز صحیح است.

نسبت به نمازهایی که با چنین وضویی خوانده اید می توانید به یکی از مراجع مشهور که این روش مسح را قبول دارد رجوع نمایید.

این کار جایز نیست .