در صورتى که خودش قادر به وضو نیست، و گرفتن نایب براى او عسر و حرج ندارد، باید نایب بگیرد. در غیر این صورت، بدون وضو نماز مى خواند.
احتیاط واجب آن است که با ذراع خود مسح بکشد.
در فرض سؤال باید خودش مسح را انجام بدهد و کشیدن از بالا به پایین اشکالی ندارد.
یکی از شرایط آب وضو پاک بودن آن می‌باشد، بنابراین اگر با آب نجس وضو بگیرد چه بداند و چه نداند، وضو باطل می باشد و اگر نمازی خوانده است باید دوباره بخواند.
آرى باید وضو داشته باشند، یا از دستکش هاى پلاستیکى نازک استفاده کنند.
هرگاه کثیر الشک در رکعات نماز به شکش اعتنا کند نمازش اشکال دارد ولی در وضو اگر در دست چپ نباشد اشکالی برای وضو ایجاد نمی کند.
مسح بايد روى پوست و لمس دست بر پا باشد و مسح كردن روى جوراب (ولو نازک) و كفش فايده ندارد، مگر در حال تقيّه و اگر به واسطه سرماى شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند آن نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد كافى است روى آنها مسح كند و اگر روى كفش نجس است، بايد چيز پاكى بر آن بيندازد و بر آن چيز مسح كند.
چنانچه مسح بر روی یک‌چهارم سر که در قسمت جلو واقع شده است کشیده شود کافی است.
یکی از شرایط آب وضو مطلق بودن آن می‌باشد، بنابراین اگر با آب مضاف وضو بگیرد چه بداند و چه نداند، وضو باطل می باشد و اگر نمازی خوانده است باید دوباره بخواند.
جايز است وضوى بعضى از اعضا را ارتماسى و بعضى را غير ارتماسى بگيرد و بهتر است وضوى دست چپ را هميشه غير ارتماسى بگيرد تا براى مسح پا مشكلى پيش نيايد.
وضو صحیح نمی باشد، زیرا اولاً این کار صدق غَسل (شستن) نمى كند و ثانيا اسلام از كسى اين افعال شاقّه را نمى خواهد؛ به چنين اشخاصى «فاقد الطهورين» گفته مى شود و فتواى ما اين است كه نماز را بدون طهارت بخوانند و بعدا بنابراحتياط واجب اعاده كنند.
انجام این کاراشکالی ندارد.
