احتياط واجب آن است از بول حيوان حرام‌گوشت كه خون جهنده ندارد اجتناب كنند؛ ولی مدفوع آن پاک است، هرچند احتیاط مستحب آن است که از آن نیز اجتناب کنند.
فضله و بول پرندگان حلال‌گوشت و حرام‌گوشت نجس نيست، ولى احتياط مستحب پرهيز از حرام‌گوشت است مخصوصاً از بول خفّاش.
هرگاه مایع مزبور از کلیه و مثانه و محل بول باشد نجس است و همچنین موادی که از خون دیالیزی گرفته می‌شود نجس است.
بول و غائط حيوانى كه انسانى آن را وطى كرده، يعنى با آن نزديكى نموده است، نجس است بنا بر احتياط واجب.
بول شتر نجس نیست ولی در غیر موارد ضرورت خوردن آن حرام است.
اگر به‌اندازه‌ای در آب بوده است که نجاست به داخلش نفوذ کرده یا پخته‌شده باشد خوردن آن حرام است. چون برای پاک شدن باید آب درونش جریان پیدا کند و صرف نمناک شدن کافی نیست، چون صدق غَسل پیدا نمی‌کند؛ ولی اگر ظاهر آن را آب بکشند پاک است و چیزی را نجس نمی‌کند. درهرصورت می‌توان به‌عنوان خوراک حیوانات از آن استفاده کرد.
خون انسان و هر حيوانى كه خون جهنده دارد (يعنى اگر رگ آن را ببرند خون از آن به‌سرعت جارى می‌شود) نجس است، ولى خون حيواناتى كه خون جهنده ندارند مانند ماهى و مار و همچنين خون پشه پاك است.
الکل‌هایی كه به‌صورت فعلى قابل شرب نيست و بايد آن را رقيق كرد نجس نیست; ولى اگر به‌صورت کنونی‌اش قابل شرب باشد نجس است (بنا بر احتياط واجب) و اگر مشكوك باشد آن نيز پاك است.
