حكم حاكم شرع در هر مسئله‌ای نافذ است؛ چه در مورد شعائر حسينى يا ديگر مسائل؛ ولى توجّه داشته باشيد كه بين حكم و فتوا تفاوت وجود دارد. در فتوا، هر كس مطابق نظرات مرجع خويش عمل مى‌كند، ولى در حكم تفاوتى بين مقلّد و غير مقلّد نيست.
مرجع تقلید چنین دستوری نمی‌دهد، البته قول و فتوای او برای مقلد حجت است و باید عمل نماید. و آنچه می‌گوید باید مستند به قرآن و روایات معصومین یا اصول و قواعد عملیّه باشد.
آری، این روایت معروف است و مطابق حکم عقل نیز می‌باشد.
در زمان غیبت امام زمان (عج) دستور و تکالیف الهى را از مرجع تقلید یاد گرفته و به آن عمل می‌کنیم. به این دستور و نظر و رأی قطعى مرجع تقلید در احکام شرعى «فتوا» می‌گویند و مقلّد باید در آن حکم به فتواى مرجع تقلید خود عمل کند.
آب مضاف مانند گلاب و آب‌میوه، چيز نجس را پاك نمی‌کند بلكه با ملاقات به نجس، نجس می‌شود؛ و نيز وضو و غسل با آن صحيح نيست.
آب داخل طشت در فرض سؤال نجس نیست ولی مراقب باشید قبل از بیرون آوردن لباس مقداری آن را فشار دهید.
آری نجس می‌شود مگر اینکه آب‌لوله‌کشی باشد.
مانعى ندارد سدر و كافور به‌اندازه‌ای باشد كه آب را مضاف كند و البته در این صورت بهتر اين است میّت را اوّل با آن بشويند و بعد آب روى بدن او بريزند تا به‌صورت مطلق درآید.
تا یقین به موت او پیدا نکنید نمی‌توان او را میت دانست.
بهتر است که در تشییع‌جنازه شرکت نکند.
آنچه را ظرف نمی‌گویند مانند گیره استکان و بادگیر قلیان و غلاف شمشیر و امثال این‌ها، اگر از طلا یا نقره باشد اشکال ندارد، ولى بنابراحتیاط واجب از عطر دان و سرمه‌دان و مثل آن‌ها باید اجتناب کرد.
هرگاه فراموش کند مسافر است، يا فراموش كند كه روزه مسافر باطل است و در اين حال روزه بگيرد، بنا بر احتياط واجب بايد روزه را قضا كند.
