شک در کر بودن آب
اگر شک کنیم که آب بهاندازه کر هست یا نه چه حکمی دارد؟
آبى كه بهاندازه كر يا بيشتر بوده، چنانچه شك كنيم از كر افتاده حكم آب كر را دارد و بهعکس، اگر آبى كمتر از كر بوده و شك داريم كر شده، حكم آب كمتر از كر را دارد.
آبى كه بهاندازه كر يا بيشتر بوده، چنانچه شك كنيم از كر افتاده حكم آب كر را دارد و بهعکس، اگر آبى كمتر از كر بوده و شك داريم كر شده، حكم آب كمتر از كر را دارد.
حكم آب جارى را دارد، بهشرط اینکه متّصل به آبلولهکشی باشد.
هرگاه عين نجس (مانند خون) به آبى كه بيشتر از كر است برسد و قسمتى از آن را تغيير دهد چنانچه باقيمانده بهاندازه كر يا بيشتر است، فقط آن قسمت كه تغيير كرده نجس میشود و الا تمام آن نجس خواهد شد.
اگر اين ريزش مو به عسر و حرج تبديل شود و چهره فرد به گونهاى مىشود كه به زحمت مىافتد مىتواند غسل جبيرهاى انجام دهد و اگر ممكن نشود تيمم كند.
از آب نجس نمى تواند استفاده کند و باید آب پاک را براى آشامیدن بگذارد و براى نماز تیمّم کند، البته دادن آب نجس به حیوان اشکالى ندارد.
درصورتیکه سر را با پلاستیک بپوشاند و بعد تمام سر را زیرآب فروبرد روزه بنا بر احتیاط واجب باطل است، مگر اینکه نایلون بهصورت کلاهی درآید که سر در آن آزاد باشد.
چنانچه آب باران از زير آن جاری شود، آن فرش نجس نمىشود، بلكه زمين هم پاك میشود.
هرگاه قبل از وقت نماز جستجو كند و آب پيدا نكند چنانچه تا وقت نماز در همانجا بماند لازم نيست دوباره به جستجوى آب برود مگر اينكه تغييرى در اوضاع محل پيدا شده باشد و همچنين اگر براى يك نماز جستجو كند براى نمازهاى ديگر تا تغييرى پيدا نشده جستجو لازم نيست.
هرگاه آبى كه بو، يا رنگ و يا طعم آن براثر نجاست تغيير كرده خودبهخود رنگ و بو و طعمش از بين برود پاك نمىشود، مگر اينكه با آب كر يا باران يا جارى مخلوط گردد.
نظر فعلي ما اين است که چون با آب خارج نيست چنين مسحي صحيح است.
مانعى ندارد سدر و كافور بهاندازهای باشد كه آب را مضاف كند و البته در این صورت بهتر اين است میّت را اوّل با آن بشويند و بعد آب روى بدن او بريزند تا بهصورت مطلق درآید.