جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نجس نمی‌شود.‌

مانعى ندارد سدر و كافور به‌اندازه‌ای باشد كه آب را مضاف كند، ولى‏ بايد به‌اندازه‏اى كم نباشد كه بگويند سدر و كافور با آب مخلوط نشده است و درصورتی‌که مضاف شود بهتر اين است میّت را اوّل با آن بشويند و بعد آب روى بدن او بريزند تا به‌صورت مطلق درآید.

مانعى ندارد سدر و كافور به‌اندازه‌ای باشد كه آب را مضاف كند و البته در این صورت بهتر اين است میّت را اوّل با آن بشويند و بعد آب روى بدن او بريزند تا به‌صورت مطلق درآید.

تا اغسال سه‌گانه تمام نشود میّت پاک نمی‌شود.

از بعضى روایات استفاده می‌شود که پاشیدن آب تا چهل روز مستحب است.

درصورتی‌که یقین دارد یا گمان می‌کند که در هنگام غرغره کردن چیزی فرو نمی‌رود روزه او صحیح است.

با خوردن حتی یک قطره آب، روزه باطل می‌شود و این‌که برخی می‌گویند اگر روزه‌دار تشنه شد می‌تواند آب بخورد و روزه او هم باطل نمی‌شود هم ازنظر سند و هم ازنظر دلالت اشکال دارد و اگر کسی چنین فتوایی دهد خلاف فتوای فقهای اسلام است.

روزه‌دار بنا بر احتياط واجب تمام سر را عمداً در آب فرونبرد، حتّى اگر بقيّه بدن بيرون از آب باشد؛ امّا اگر تمام بدن و قسمتى از سر زیرآب برود ولى مقدارى از سر بيرون باشد روزه باطل نمی‌شود. همچنین فروبردن سر در مايعاتى مانند گلاب و آب‌های مضاف ديگر نیز حكم آب مطلق را دارد.

اگر نصف سر را یک‌دفعه و نصف ديگر را دفعه ديگر، در آب فروبرد، روزه‌اش صحيح است، ولى اگر تمام سر را زیرآب ببرد امّا مقدارى از موها بيرون بماند روزه‌اش بنا بر احتیاط واجب باطل است.

كسى كه براى نجات‌غریق مجبور است سر را در آب فروببرد روزه‌اش بنا بر احتیاط واجب باطل است، ولى به‌عنوان نجات جان مسلمانى اين كار واجب است و بعداً قضا كند.

غوّاصان اگر سرخود را در كلاهك پنهان كنند و با آن به زیرآب بروند روزه‌ی آن‌ها صحيح است.

اگر روزه‌دار بی‌اختیار در آب بيفتد، يا او را در آب بيندازند و سر او زیرآب رود، يا فراموش كند كه روزه است سر در آب فروبرد، روزه او باطل نمی‌شود، ولى اگر يادش بيايد بنا بر احتياط واجب بايد فوراً سر را از آب بيرون آورد.