جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

حدود دویست متر.‌

گرچه آب چاه براثر افتادن چيز نجس در آن نجس نمى‏شود، ولى مستحب است مقدارى از آن را براى هريك از اشياء نجس بكشند و دور بريزند، اين مقدار در کتاب‌های مفصل فقهى تعیین‌شده است. اما اگر آب چاه براثر ريختن عين نجس در آن بو يا رنگ يا طعم نجاست گيرد نجس می‌شود و اگر بعداً اين تغيير، خودبه‌خود از بين برود آب چاه پاك نمى‏شود، مگر اين‏كه آب‌های تازه‏اى از آن بجوشد و با آن مخلوط گردد.‌

اگر صاحب آن را نشناسید می توانید از آن استفاده کنید.

روزه‌دار بنا بر احتياط واجب تمام سر را عمداً در آب فرونبرد، حتّى اگر بقيّه بدن بيرون از آب باشد؛ امّا اگر تمام بدن و قسمتى از سر زیرآب برود ولى مقدارى از سر بيرون باشد روزه باطل نمی‌شود. همچنین فروبردن سر در مايعاتى مانند گلاب و آب‌های مضاف ديگر نیز حكم آب مطلق را دارد.

آب چاه پاك و پاک‌کننده است، هرچند كمتر از كر باشد و اگر چيز نجسى كه عين نجاست در آن نيست با آن شسته شود پاك می‌گردد، مگر اين‏كه به‌واسطه رسيدن عين نجس، بو يا رنگ و يا طعم نجس به خود بگيرد.‌

خیر، نجس نمی‌شود.‌

آب باران در حكم آب جاری است و به هر چيز نجسى برسد آن را پاك می‌کند، خواه زمين باشد، يا بدن، يا فرش و يا غير این‌ها، به‌شرط اين‏كه عين نجاست در آن نباشد و غساله يعنى آبى كه با آن شسته شده جدا شود.‌

مانعى ندارد سدر و كافور به‌اندازه‌ای باشد كه آب را مضاف كند، ولى‏ بايد به‌اندازه‏اى كم نباشد كه بگويند سدر و كافور با آب مخلوط نشده است و درصورتی‌که مضاف شود بهتر اين است میّت را اوّل با آن بشويند و بعد آب روى بدن او بريزند تا به‌صورت مطلق درآید.

آبى كه معلوم نيست مطلق است يا مضاف و حالت سابقه آن‌هم معلوم نيست چيزى را پاك نمى‏كند، وضو و غسل هم با آن باطل است، امّا اگر چيز نجسى به آن رسد نجس نمى‏شود.‌

با خوردن حتی یک قطره آب، روزه باطل می‌شود و این‌که برخی می‌گویند اگر روزه‌دار تشنه شد می‌تواند آب بخورد و روزه او هم باطل نمی‌شود هم ازنظر سند و هم ازنظر دلالت اشکال دارد و اگر کسی چنین فتوایی دهد خلاف فتوای فقهای اسلام است.

در فرض سؤال مالک زمین مالک آب گرم است و کسی نمی‌تواند بدون رضایت صاحب زمین آن را از ملکیت او به درآورد.