جايى که آب يا ظرف آن غصبى است، يا از طلا و نقره است
اگر آب یا ظرفش غصبى است، یا از طلا و نقره است و آب و ظرف دیگرى ندارد تکلیف چیست؟
باید به جاى وضو یا غسل، تیمّم کند.
باید به جاى وضو یا غسل، تیمّم کند.
اگر عين نجس مانند بول و خون در آب كر بريزد نجس نمىشود، مگر اينكه رنگ، يا بو يا مزه آن تغيير كند.
هرگاه آب در چاه باشد و بواسطه عدم توانايى يا نداشتن وسيله، دسترسى به آب ندارد، بايد تيمّم كند و همچنين اگر مشقّت فوق العاده داشته باشد كه عادتاً مردم آن را تحمّل نمىكنند.
آبى كه معلوم نيست مطلق است يا مضاف و حالت سابقه آنهم معلوم نيست چيزى را پاك نمىكند، وضو و غسل هم با آن باطل است، امّا اگر چيز نجسى به آن رسد نجس نمىشود.
آب جارى با ملاقات نجاست نجس نمىشود، هرچند كمتر از كر باشد، مگر اينكه بو، يا رنگ، يا طعم نجاست به خود گيرد.
احتياط واجب آن است كه كسى كه روزه واجب گرفته غسل ارتماسى نكند و سرخود را زیرآب فرونبرد و اگر در روزه واجب معيّن چنين كند بنا بر احتياط واجب هم روزه را بايد قضا كند و هم غسل را دوباره انجام دهد اما در روزه واجب غیر معین: در مواردی که روزه را میتوان افطار کرد، روزه باطل میشود اما غسل صحیح است.
براى تطهير تنور نجس كافى است یکمرتبه از بالا به پايين آب در آن بريزند بهطوریکه تمام اطراف آن شسته شود، امّا اگر بهوسیله بول نجس شده باشد دو بار لازم است و بهتر است گودالى ته آن بكنند تا آبها در آن جمع شود و بيرون آورند و بعد آن گودال را با خاك پاك پر كنند.
هرگاه سگها با رطوبت به چيزى غير از ظروف تماس پيدا كنند با یکبار شستن پاك میشود. و اگر با ظروف تماس پيدا كنند و چيزى از آن ننوشند باز با یکبار شستن در زير شير آب پاك میشود و خاکمال كردن در اينجا لازم نيست.
كُر بودن آب را از دو راه میتوان شناخت: نخست اينكه خود انسان يقين پيدا كند و ديگر اينكه لااقل يك نفر عادل خبر دهد.
درصورتیکه که آن آبشور و تلخ سبب ضرر و زیان گردد و حفر چاه جدید موجب وارد آمدن ضرر به دیگران نشود مانعی ندارد.
مانعى ندارد سدر و كافور بهاندازهای باشد كه آب را مضاف كند، ولى بايد بهاندازهاى كم نباشد كه بگويند سدر و كافور با آب مخلوط نشده است و درصورتیکه مضاف شود بهتر اين است میّت را اوّل با آن بشويند و بعد آب روى بدن او بريزند تا بهصورت مطلق درآید.