شخصى كه قصد كرده تا پايان روز ترويه (هشتم ذی‌الحجه) در مکه اقامت كند و به تصوّر اینکه از آغاز ورودش تا روز هشتم ذی‌الحجه ده روز خواهد بود نمازهايش را تمام خوانده، سپس متوجّه شود كه ده روز اقامت نخواهد داشت، بايد نمازها را شكسته بخواند و آنچه را تمام خوانده قضا كند.
اگر قصد اقامت در آن شهرها را ندارد جزء مسافت محسوب می‌شود.
قصدش محقق نشده و نمازهایی که برخلاف وظیفه به‌صورت تمام خوانده است را اعاده کند.
با توجه به اینکه نمی‌دانسته حداقل یک ماه به شکل مذکور مسافر است نمازهایی که شکسته خوانده صحیح است و از این به بعد چنانچه با ضمیمه دوهفته‌ای که رفت‌وآمد کرده یک ماه و بیشتر در رفت‌وآمد است نماز و روزه او کامل است.
از زمانی که مسافت اضافه‌شده باید محاسبه کند.
اگرچند نفر باهم شريك باشند هرکدام سهمش به حدنصاب برسد بايد زكات را بدهد.
ابتدا مخارج را کسر کنند؛ اگر باقیمانده به‌اندازه نصاب بود زکات را محاسبه کنند.
معیار قیمت روز بذرافشانى است ولی بنا بر احتیاط مستحب مخارجى را که براى زراعت کرده از حاصل کسر نکند، همچنین قیمت تخمى را که براى زراعت پاشیده است.
اگر احتمالی در ذهن دارد به آن عمل کند و الا یک پانزدهم بدهد.
برای اینکه مقدار زکات غلات مشخص شود باید نوع آبیاری محصولات را ملاحظه نمود، بنابراین: الف: مقدار زكات گندم و جو و خرما و انگور درصورتی‌که از آب باران، يا قنات و نهر و سد و يا رطوبت زمين مشروب شود، یک‌دهم است. ب: مقدار زكات گندم و جو و خرما و انگور درصورتی‌که با آب چاه‌های عميق و نيمه عميق و کم‌عمق، يا به‌وسیله دلو و دست و حيوان از چاه يا رودخانه آب بكشد و آن را آبیاری سازد زكات آن‌یک بيستم است. ج: اگر زراعتى با هر دو نوع مذکور آبيارى شود درحالی‌که زمین نیازی به آبیاری نوع دیگر نداشته یا اینکه آبیاری نوع دیگر به‌قدری كم باشد كه به‌حساب نيايد یا اصلاً اين كار تأثیری در محصول نداشته باشد بايد مطابق آنكه غالباً آبیاری شده زكات بدهد، ولى اگر از هر دو به مقدار قابل‌توجهی آبیاری شده است، مثلاً نصف يا ثلث مدّت با آب باران و بقيّه با آب چاه مشروب شده، بايد زكات آن را نيمى به‌حساب یک‌دهم و نيمى به‌حساب یک‌بیستم بدهد.
اگر نداند كه آبيارى با آب باران بوده يا با آب چاه و مانند آن، فقط یک‌بیستم بر او واجب است.
