تسامح و مدارا معانى مختلفى دارد. اگر منظور سازش با مخالفان اسلام و میدان دادن به دشمن براى ضربه زدن به دوست است، چنین چیزى جایز نیست; امّا اگر منظور همزیستى مسالمت‌آمیز، با گروه مای سالم، یا پیروان مذاهب دیگر باشد، به‌گونه‌ای که ضررى به حال مسلمین و آیین اسلام نداشته باشد، جایز است.
استفاده به مقدار معمولی به‌دوراز افراط‌وتفریط و درصورتی‌که علم به عدم رضایت صاحب‌خانه نباشد اشکال ندارد.
درصورتی‌که بدهی او فوری باشد نباید آن را ترک کند و به زیارت معصوم برود.
معیار صله‌رحم، داشتن ارتباط و پیوند با آن‌ها در حدّ متعارف و معمول است؛ البتّه هرقدر خویشاوندى نزدیک‌تر باشد رابطه باید بیشتر باشد.
در این‌گونه امور باید مصلحت اهم نظام و جامعه در نظر گرفته شود. درصورتی‌که راه دفاع منحصر به این کار باشد و موجب وهن اسلام و جمهورى اسلامى نشود، اشکالى ندارد.
هرگاه ضرر نگفتن بیش از ضرر گفتن باشد، لازم است آن خبر بیان شود.
اگر بدانید یا اظهار کنند که مایه ناراحتی است می‌توانید قطع کنید ولی اگر به‌وسیله تلفن یا مانند این‌ها ناراحت نشوند می‌توانید از این طرق صله‌رحم را بجا آورید.
البتّه رسانه‌های جمعى در جامعه اسلامى، وظیفه‌دارند اخبارى را که باعث پیشرفت و شکوفای اسلام می‌شود، یا جلو ضرر و زیان‌های محتمل (از داخل، یا خارج) را می‌گیرد، با نهایت دقّت و بى کم‌وکاست در اختیار آنان بگذارند؛ و هر خبرى تأثیر بیشترى در جهت فوق داشته باشد، اهمیت بیشترى دارد و اخبار بر اساس همین معیار درجه‌بندی می‌شود.
اگر مراحل قانونى دقیقاً طى شده باشد مستند به قوانین الهى خواهد بود.
تهمت زدن به هیچکس جایز نیست و اگر کافر حربی نباشد باید از او حلیت بگیرد.
خبر موثّق را از چند طریق می‌توان شناخت: نخست از طریق وثاقت راوى; یعنى ناقل خبر شخص مورد اعتمادى باشد. دوّم، از طریق مقبولیت عمومى، یعنى اگرچه راوى شناخته‌شده نیست، امّا خبر در میان مردم چنان شهرتى دارد که موجب اطمینان می‌شود. سوّم، از طریق محتواى خبر، یعنى مضمون خبر چنان مستدل و توأم با قرائن است که خود گواه صحت خویش است.
