لازم است به‌تدریج و با برنامه‌ریزی، به‌گونه‌ای که دچار مشقت نشود نمازهای گذشته را قضا کند و وصیت کند که اگر تا پایان عمر چیزی باقی ماند از ثلث اموالش نماز استیجاری بگیرند.
در فرض سؤال چنین شخصی یک نماز دورکعتی به نیت نماز صبح خوانده و یک نماز سه رکعتی به نیت نماز مغرب می‌خواند و يك نماز چهار ركعتى به نيّت ما فى الذّمّه يعنى قضايى كه بر عهده اوست می‌خواند و در بلند خواندن و آهسته خواندن حمد و سوره مخيّر است.
اگر نماز در وقت خودش خوانده می‌شود، در اصطلاحِ احکام گویند: نماز (ادا) است و اگر نماز بعد از گذشتن وقت خوانده شود، در اصطلاح گویند: نماز (قضا) شده است.
هرگاه عمداً نماز مغرب و عشا را تا نصف شب نخواند وقت آن گذشته و بايد قضا كند، امّا اگر به‌واسطه عذرى نخوانده باشد بايد تا قبل از نماز صبح به‌جا آورد و نماز او ادا است.
نماز در آن لباس اشكال دارد؛ همچنين اگر لباسى را نسيه بخرد امّا در موقع معامله قصدش اين باشد كه از پولى كه خمس يا زكات آن را نداده بدهى خود را بدهد، يا اصلاً بدهى خود را ندهد، نمازش اشكال دارد.
اگر بخواهد آن مال را در اموری استفاده کند که پاک بودن در آن شرط است باید اطلاع دهد مثلاً اگر ظرف نجسى را براى استعمال خوردن و آشاميدن عاريه دهد، احتياط واجب آن است كه نجس بودن آن را به كسى كه عاريه مىدهد بگويد، همچنين اگر لباسى را براى نماز عاريه دهد.
در صورتی که ممانعتی از ورود او برای آبیاری یا چیدن نباشد همان قبض محسوب می شود.
معامله مزبور صحیح است; ولى شریک حق دارد آن را فسخ کند و خودش بردارد و ثمن معامله را بپردازد؛ و تا تکلیف شریک روشن نشود نماز در آن جایز نیست.
هرگاه مالى را كه پيدا كرده موقع وضو گرفتن و نماز خواندن همراه داشته باشد، در صورتى كه قصدش اين است كه آن را به اين وسيله حفظ كند تا به دستور شرع درباره آن عمل نمايد اشكالى ندارد.
هرگاه لباسى را بخرد و بعداً با پولى كه از راه قرض ربايى به دست آورده، يا از پول حلالى كه مخلوط به ربا است، به صاحب لباس بدهد، چنانچه موقع خريد قصدش اين بوده كه از چنين پولى آن را بپردازد پوشيدن آن لباس و نمازخواندن با آن اشكال دارد و اگر موقع خريد قصدش اين نبوده بعداً اين قصد براى او پیداشده، اشكال ندارد، ولى ذمّه او با مال حرام ادا نمی شود.
اگر نزدیک زمان نماز باشد با پهن کردن سجاده می تواند جایی را برای خود مشخص نماید و دیگران نمی توانند در جای او نماز بخوانند.
