جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

فقط آب خوردن مانعی ندارد.

خنده عمدى و با صدا نماز را باطل مى‏كند و همچنين خنده‌ای كه در آن بی‌اختیار باشد، امّا تبسم و لبخند نماز را باطل نمى‏كند هرچند عمدى باشد و نيز خنده سهوى به گمان اين‏كه در حال نماز نيست موجب باطل شدن نماز نمى‏شود.

نیابت مستحبات از حی یا میت اشکالی ندارد هرچند بهتر، اهدای ثواب است.

در فرض سؤال نمازهایی که خوانده است صحیح است.

در چند مورد سفر قطع می‌شود و مسافر باید نماز را تمام‏ بخواند:اول: رسیدن به وطن دوم: قصد اقامت ده روز سوم: توقف یک ماه بدون قصد

ممكن است كسى در دو محل زندگى كند، مثلاً شش ماه در شهرى و شش ماه ديگر در شهر ديگر، هردو وطن او محسوب می‌شود و حتّى ممكن است انسان داراى سه وطن باشد، مشروط به اينکه در هرکدام چهار ماه از سال (هرچند به‌صورت پراکنده) بماند.

تا زماني که زندگي مستمر را در آنجا شروع نکرده، نماز او شکسته است و روزه ندارد مگر اینکه شامل يکي از موارد ذیل شود که در اين صورت نماز و روزه‌اش کامل است: 1 بخواهد ده روز يا بيشتر در آنجا بماند. 2 چهار ماه در سال (هرچند به‌صورت پراکنده) در آنجا بماند (بدون نياز به‌قصد ده روز) 3 هفته‌ای سه روز (در مدت‌زمان دو ماه يا بيشتر) به آنجا رفت‌وآمد کند يا بماند.

چنانچه عرفا جزء منطقه‌ی 8 شهر قم محسوب شود جزء شهر قم محسوب شده و نماز اهالی که رفت‌وآمد دارند کامل است.

با توجه به اینکه در راستای شغل او است نماز کامل است.

درصورتی‌که بیش از مسافت شرعی باشد حکم مسافر را دارد.

الف مأموم باید غیر از حمد و سوره همه‌چیز نماز را خودش بخواند و حمد و سوره در صورتى از او ساقط است که در رکعت اوّل و دوم با امام نماز بخواند، امّا اگر در رکعت سوم و چهارم در حال قیام امام، اقتدا کند باید حمد و سوره را خودش بخواند. ب اگر مأموم صداى قرائت امام را در نمازهاى صبح و مغرب و عشاء بشنود باید حمد و سوره را ترک کند و اگر صداى امام را نشنود جایز است حمد و سوره را بخواند، ولى باید آهسته بخواند، امّا در نمازهاى ظهر و عصر احتیاط واجب آن است که همیشه حمد و سوره را ترک نماید، امّا ذکر گفتن به‌طور آهسته جایز، بلکه مستحب است. جهرگاه مأموم بعضى از کلمات حمد و سوره امام، یا صداى همهمه او را بشنود احتیاط واجب ترک حمد و سوره است.

اگر قرائت امام جماعت يا امام‌جمعه صحيح نبود در درجه اول در صورت امكان بايد به خود او تذکر داد ولى تذکر به ديگر مأمومین لازم نيست. درهرصورت مادامی‌که اين اشتباه ادامه داشته باشد نمى‏توان به او اقتدا كرد.