در مواردی که به‌طورجدی تصمیم بر ازدواج در فرض پسندیدن وجود دارد، می‌توانند به‌منظور آگاه شدن از حسن و عیب یکدیگر به قسمت‌هایی که مشاهده آن در انتخاب همسر تأثیر دارد نگاه نمایند.
در این مسئله از «امر ظاهری عقلی» پیروی کرده است یعنی تصوّر عقلی او این بوده که وقت ندارد؛ و می¬دانیم «امر ظاهری عقلی» مجزی نیست؛ مانند جایی که نذر کرده سه‌شنبه را روزه بگیرد و به خیال این¬که سه‌شنبه است روزه گرفته و سپس معلوم می¬شود دوشنبه بوده است، در اینجا نیز احتیاط در تکرار است و ترک محرمات لازم نیست، تنها از رابطه با همسر بپرهیزد تا کسی به نیابت از او طواف نساء بجا آورد.
احتیاط واجب آن است که از او (کسی که کفاره به گردن دارد) اجازه یا نیابت بگیرد.
نگاه كردن زن به بدن مرد نامحرم، خواه با قصد لذّت باشد يا بدون آن حرام است، ولی نگاه كردن به بدن مرد نامحرم به آن مقدار كه معمولاً آن را نمی‌پوشانند مانند سروصورت و گردن و مقدارى از پا و دست‌ها اشکالی ندارد، مگر اینکه مفسده داشته باشد.
در فرض سؤال می‌تواند به‌قصد ثواب و رجاء غسل انجام بدهد.
با توجه به آنچه نوشته اید اگر رحم او کامل برداشته شده باشد عقد صحیح است.
اگر آن مقدار كه دارد جزء شئون او براى زينت به شمار مى‌رود، مستطيع نيست.
ولىّ يا وكيل در اجراى صيغه عقد بايد زن و شوهر را معيّن كند، بنابراين اگر كسى چند دختر دارد نمی‌تواند به مردى بگويد: «زَوَّجْتُكَ احْدى بَناتي» (يكى از دخترانم را به همسرى تو درآوردم).
اگر با اجازه شوهر روزه گرفته است مخالفت بعدی او اثری ندارد مگر ضرورتی وجود داشته باشد و اگر روزها متعدد بوده روزه آن روز را تمام کند و روزه روزهای بعد اگر مخالف حقوق شوهر باشد بدون رضایت او صحیح نیست ضمناً روزه زن مشروط به رضایت شوهر نیست مگر آنکه مزاحم حقوق او بوده باشد.
نماز هر دو باطل می‌شود مگر اینکه فوراً پرده را نصب‌کرده یا زنان بلافاصله کمی عقب‌تر از صف مردان قرار گیرند، همچنین نماز زنانی که در فاصله پنج‌متری مردان هستند باطل نیست بلکه فرادا می‌شود.
