جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احتیاط واجب آن است که آب بکشد.

هرگاه چيز پاكى با چيز نجسى ملاقات كند و يكى از آن دو رطوبت داشته باشد نجس مى‏شود، امّا اگر هر دو خشك باشند يا رطوبت بقدرى كم باشد كه سرايت نكند، پاك است (مگر در ملاقات چيزى با مرده انسان پيش از غسل دادن كه احتياط واجب اجتناب است، هرچند خشك باشد).

هرگاه چيزى پاك بوده شك دارد نجس شده است يا نه پاك است و اگر چيزى قبلاً نجس بوده شك دارد پاک‌شده يا نه نجس است.

یقین او در این صورت اعتباری ندارد.

در مسئله نجاست یقین قطعى و صد در صد لازم است و مادامی‌که چنین یقینى حاصل نشود تکلیفى ندارید و اگر یقین صد در صد حاصل شد اجتناب لازم است مگر در موارد اضطرار.

هرگاه اطمینانی حاصل نشود، اعتباری ندارد.

خبر دادن غيربالغ در اين‏ باره قبول نيست، مگر اين‏كه اطمينان از گفته او حاصل شود.

هرگاه «ذواليد» يعنى كسى كه چيزى در اختيار اوست خبر دهد كه آن چيز، نجس يا پاك است بايد قبول كرد، خواه عادل باشد يا نه به‌شرط اين‏كه بالغ باشد.

چون آن مقدار از گندم‌ها قابل طهارت نیست و شبهه محصوره است باید از همه اجتناب کرد. می‌توانند آن را به‌عنوان علوفه دام یا برای کشت استفاده کنند.

هرگاه مى‏داند يكى از دو ظرف، يا دو لباس كه هر دو قابل‌استفاده اوست نجس شده و نداند كدام است بايد از هر دو اجتناب كند (مثلاً در مورد خوردن یا استفاده برای لباس نمازگزار)، امّا اگر مثلاً نداند لباس خودش نجس شده، يا لباس شخص بيگانه‏اى كه مورداستفاده او نيست، اجتناب لازم ناست.

كسى كه از طريق حرام جُنُب شود، خواه به‌واسطه زنا باشد، يا لواط و يا استمناء، عرق او نجس نيست، ولی احتياط مستحب آن است كه از عرق جُنُب از حرام پرهيز شود و مادام كه بدن يا لباس او عرق دارد با آن نماز نخواند بنا بر احتياط واجب.

درصورتی‌که قبلاً به‌صورت شراب بوده و بعد الکل آن را به صفر رسانده‌اند، حکم شراب ندارد ولی چون شبهه نجاست دارد نوشیدنش اشکال دارد.