جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

دلیلی بر نجاست آن نداریم و پاک است.

نباید از این غذا استفاده کند و توجه داشته باشید که آبرو به این امور از بین نمی‌رود و در هرکجا باشد می‌توان لقمه نانی برای میهمان تهیه کرد مگر اینکه ضرورت جدی پیش آید.

فرزند در حکم صاحب‌خانه نیست و لازم نیست بگوید.

كسى كه بول يا غائط از او بى اختيار خارج مى‏ شود بايد براى نماز به وسيله كيسه و مانند آن از آلودگى جاهاى ديگر بدن جلوگيرى كند و احتياط واجب آن است كه پيش ‏از هر نماز مخرج را آب بكشد.

تفاوتى از این جهت میان سگها نیست، و معمولا مسلمانان از سگ ها براى سه منظور استفاده مى کردند: پاسبانى خانه، پاسبانى باغ، و پاسبانى از گلّه. و در کتب فقهى ما درباره این سه نوع سگ بحث شده، و به عنوان «کلب الحارس» و «کلب الماشیه» و «کلب الحائط» از آنها یاد شده است.

آرى بايد از آن احتياط كرد.

آرى تمام آن‌ها حكم خون را دارد.

احكام خون طبيعى ندارد.

سردى دستگیره درب هيچ ارتباطى به رطوبت ندارد و نجاست به آن منتقل نمی‌شود.

چنانچه عرفاً جزء بدن كسى كه به او پيوند زده شده محسوب شود، پاك است.‌

بدن و لباس طواف كننده (خواه در طواف واجب، يا مستحب) بايد از هر نجاستى پاك باشد؛ حتّى بعضى از نجاسات كه در نماز بخشوده شده (مانند خون كمتر از یک‌درهم) در طواف بخشوده نيست، ولى در مورد خون زخم‌ها، اگر شستن آن باعث مشقّت و عسر و حرج باشد، ضررى براى طواف ندارد.

اگر شك داشته باشد كه لباس يا بدنش نجس است يا پاك، مى‌تواند در آن حال طواف كند؛ خواه بداند قبلاً پاك بوده، يا نداند.