جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر در ملاقات يا در رطوبت داشتن شك كند، آن چيز نجس نمى‏ شود.

هرگاه مى‏داند يكى از دو ظرف، يا دو لباس كه هر دو قابل‌استفاده اوست نجس شده و نداند كدام است بايد از هر دو اجتناب كند (مثلاً در مورد خوردن یا استفاده برای لباس نمازگزار)، امّا اگر مثلاً نداند لباس خودش نجس شده، يا لباس شخص بيگانه‏اى كه مورداستفاده او نيست، اجتناب لازم ناست.

هرگاه چيز پاكى با چيز نجسى ملاقات كند و يكى از آن دو رطوبت داشته باشد نجس مى‏شود، امّا اگر هر دو خشك باشند يا رطوبت بقدرى كم باشد كه سرايت نكند، پاك است (مگر در ملاقات چيزى با مرده انسان پيش از غسل دادن كه احتياط واجب اجتناب است، هرچند خشك باشد).

هرگاه رنگ و بو و طعم آب كر به‌واسطه غير نجاست تغيير كند، نجس نمى‏شود ولى خوب است از هرگونه آب آلوده اجتناب گردد.‌

افراد وسواسى نبايد به علم و يقين خود در طهارت و نجاست توجّه كنند، بلكه بايد ببينند افراد معمولى در چه مورد يقين به طهارت يا نجاست پيدا مى‏كنند و به ‏همان ترتيب عمل كنند و براى ‏ترك وسواس، بهترین راه، بى‏اعتنايى است.‌

هرگاه «ذواليد» يعنى كسى كه چيزى در اختيار اوست خبر دهد كه آن چيز، نجس يا پاك است بايد قبول كرد، خواه عادل باشد يا نه به‌شرط اين‏كه بالغ باشد.

هرگاه چيزى پاك بوده شك دارد نجس شده است يا نه پاك است و اگر چيزى قبلاً نجس بوده شك دارد پاک‌شده يا نه نجس است.

هرگاه شك كند كه آب نجس به باطن چيزى رسيده يا نه باطن آن پاك است.‌

اگر شك داشته باشد كه لباس يا بدنش نجس است يا پاك، مى‌تواند در آن حال طواف كند؛ خواه بداند قبلاً پاك بوده، يا نداند.

چنانچه عرفاً جزء بدن كسى كه به او پيوند زده شده محسوب شود، پاك است.‌

ذرات كوچكى از نجاست كه جز با آب، پاك نمى‏شود هرگاه در كف پا يا ته كفش باقى بماند ضررى ندارد، همچنين باقى ماندن بو و رنگ.

هرگاه عين نجس (مانند خون) به آبى كه بيشتر از كر است برسد و قسمتى از آن را تغيير دهد چنانچه باقيمانده به‌اندازه كر يا بيشتر است، فقط آن قسمت كه تغيير كرده نجس می‌شود و الا تمام آن نجس خواهد شد.‌