كسى كه از طريق حرام جُنُب شود، خواه به‌واسطه زنا باشد، يا لواط و يا استمناء، عرق او نجس نيست، ولی احتياط مستحب آن است كه از عرق جُنُب از حرام پرهيز شود و مادام كه بدن يا لباس او عرق دارد با آن نماز نخواند بنا بر احتياط واجب.
مردار حيوانى كه خون جهنده دارد نجس است درصورتی‌که خودش مرده باشد، امّا اگر ذبح‌شده باشد ولو به غير دستور شرعی پاك است، ولى احتياط مستحب پرهيز است.
روایات متعددی از معصومین (علیهم‌السلام) رسیده که از سگ به‌عنوان نجس العین پرهیز کنید و حتی اگر از ظرفی آب بخورد باید آن را با خاک تمیز، خاک‌مال کنند و سپس مکرّر بشویند و این کار حتماً فلسفه‌ای دارد و برخی معتقدند بیماری‌های خطرناکی در سگ وجود دارد که ممکن است به انسان سرایت کند.
شراب و هر مايعى كه انسان را مست می‌کند نجس است بنابراحتياط واجب، امّا اگر مثل بنگ و حشيش باشد كه مخدّر و مستی آور است و ذاتاً مايع نيست پاك است، هرچند آن را با آب مخلوط كنند و به‌صورت مايع درآورند، ولى استعمال آن به‌هرحال حرام است.
بدن و لباس طواف كننده (خواه در طواف واجب، يا مستحب) بايد از هر نجاستى پاك باشد؛ حتّى بعضى از نجاسات كه در نماز بخشوده شده (مانند خون كمتر از یک‌درهم) در طواف بخشوده نيست، ولى در مورد خون زخم‌ها، اگر شستن آن باعث مشقّت و عسر و حرج باشد، ضررى براى طواف ندارد.
اگر مجتهد در این گونه مسائل نباشد و چنین اظهار نظری کند اقتدا به او جایز نیست.
گراز همان خوک وحشی است و نجس العین است.
هرگاه اطمینانی حاصل نشود، اعتباری ندارد.
الف- خیر، نجس نمی‌شود.ب- همین‌قدر که بگویید این سطح شیب دارد گرچه خیلی ناچیز باشد.
هرگاه شراب به‌خودی‌خود يا به‌واسطه ريختن چيزى در آن مبدّل به سركه گردد، پاك می‌شود و آن را «انقلاب» گویند.
آب جارى با ملاقات نجاست نجس نمىشود، هرچند كمتر از كر باشد، مگر اينكه بو، يا رنگ، يا طعم نجاست به خود گيرد.
