جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

1- دلیلی بر نجاست آن نداریم.2- نه جزء فضولات انسانی است ونه جزء اجزای انسان.

بارش چند قطره كافى نيست، بلكه بايد به مقدارى ببارد كه به آن «باران» گويند.‌

لازم است اطلاع بدهد.

نباید از این غذا استفاده کند و توجه داشته باشید که آبرو به این امور از بین نمی‌رود و در هرکجا باشد می‌توان لقمه نانی برای میهمان تهیه کرد مگر اینکه ضرورت جدی پیش آید.

تا دو واسطه باعث انتقال نجاست می‌شود نه بیشتر، یعنى اگر دست نجس مثلاً به دست دیگرى بخورد آن‌هم نجس می‌شود و اگر آن، به شىء سوّمى بخورد نجس می‌شود، ولى اگر شىء سوّم به چهارمى بخورد نجس نخواهد شد و به تعبیر دیگر، متنجّس اوّل و دوم سبب سرایت نجاست می‌شود ولى متنجّس سوم سبب نخواهد شد. و این امر بسیارى از مشکلات باب طهارت و نجاست را حل می‌کند.

بنا بر احتیاط واجب نجس است.

آرى بايد از آن احتياط كرد.

كسى كه بول يا غائط از او بى اختيار خارج مى‏ شود بايد براى نماز به وسيله كيسه و مانند آن از آلودگى جاهاى ديگر بدن جلوگيرى كند و احتياط واجب آن است كه پيش ‏از هر نماز مخرج را آب بكشد.

لباس و بدن نجس نمی شود مگر اینکه یقین داشته باشید ذرات نجاست همراه آب برگشته است.

درصورتی‌که لباس‌های بچّه نجس نباشد، اشکالى ندارد.

کفار ذاتاً نجس نیستند؛ ولی چون از نجاسات ظاهری پرهیز نمی‌کنند برای آن‌هایی که نیازی به معاشرت ندارند، احتیاط واجب آن است که آلوده به زندگی آن‌ها نشوند.

درصورتی‌که قبلاً به‌صورت شراب بوده و بعد الکل آن را به صفر رسانده‌اند، حکم شراب ندارد ولی چون شبهه نجاست دارد نوشیدنش اشکال دارد.