جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

عقد در حال «عدّه» جایز نیست.

شوهر اوّل می‌تواند مجدداً با او ازدواج نماید و نیازی به نگهداری عدّه نیست.

احتیاط در ترک این ازدواج است.

اگر با زنى كه در عدّه ديگرى است زنا كند بنابراحتیاط واجب آن زن بر او حرام می‌شود و نمی‌تواند با او ازدواج کند، خواه طلاق رجعى باشد يا غير رجعى، ولی اگر حکم را نمی‌دانسته و ازدواج‌کرده، می‌تواند به زندگی خود ادامه دهد.

هرگاه زني را که شوهردارد براي خود عقد کند:1- اگر يکي از مرد يا زن، بداند زن شوهردارد و بداند عقد کردن زن شوهردار حرام است آن زن بر او حرام ابدي می‌شود، خواه نزديکي کرده باشد يا نه.2- اگر هیچ‌کدام نمی‌دانسته‌اند زن شوهردارد (مثلاً زن فکر کرده اگرچند سال از شوهر جدا باشد مطلقه محسوب می‌شود) چنانچه نزديکي کرده‌اند زن بر او حرام می‌شود و اگر نکرده‌اند حرام نمی‌شود.اگر عقد را فردي به وکالت از آن‌ها خوانده باشد نه خودشان، در هیچ‌یک از دو صورت، حرام ابدي حاصل نمی‌شود و پس از عده می‌توانند ازدواج کنند.

اگر با زن شوهردارى (نعوذبالله) زنا كند سپس شوهر آن زن فوت کند بعد از عده وفات می‌تواند با او ازدواج نماید. البته باید به‌صورت جدی از گناه خود توبه نمایند و با اعمال نیک آینده گذشته را جبران نمایند.

حرام ابد نشده‌اند امّا باید به‌صورت جدی توبه کرده و با اعمال نیک آینده گذشته را جبران کنند.

ازدواج اشکالی ندارد.

عقد باطل است اما چنانچه عقد را محضردار یا شخص دیگری خوانده باشد حرام ابد نشده‌اند.

درصورتی‌که می‌دانسته‌اند ازدواج آن‌ها باطل و حرام است فرزند نامشروع بوده و از آن‌ها ارث نمی‌برد، اما اگر حکم را نمی‌دانسته‌اند فرزند مشروع بوده و فقط آن‌ها باید از یکدیگر جدا شوند.

زن مسلمان نمی‌تواند به عقد كافر درآيد و مرد مسلمان نیز نمی‌تواند با غیر از یهود و نصاری ازدواج نماید، بنابراین ازدواج با زنان اهل کتاب مانند یهود و نصاری مانعی ندارد، البته اگر آن‌ها نیز از کفّار حربی باشند ازدواج با آن‌ها خلاف احتیاط است.

ازدواج با زرتشتیان جایز نیست.