چنین قولی اگر در ضمن عقد ازدواج یا عقد دیگری نبوده اعتباری ندارد.
کفاره باید فقط به مصرف نان و طعام برسد.
در صورتی که اعلام رضایت کرده و دارد زندگی می کند یعنی راضی است.
بعد از اتمام صیغه (و یا بخشش بقیه مدت توسط شوهر) باید دو دوره ایام عدّه نگه دارد و سپس ازدواج نماید.
اگر شما موضوع را به آنها گفته ايد، حق فسخ ندارند.
طلاق حکم است و قابل اسقاط نیست ولی می تواند در عقد نکاح شرط کند که از حق طلاق خود استفاده نکند و یا شرط کند اگر او را طلاق داد فلان مبلغ کلان را به او بدهد که این شرط مانع از طلاق شود.
فرقه‌ی مذکور دو گروه هستند؛ عده‌ای منكر ضروريات اسلام‌اند، نماز و روزه هيچكدام را قبول ندارند كه ازدواج با آنها مطلقاً جايز نيست، ولى عده‌ای به يگانگى خدا و رسالت پيامبر شهادت مىدهند و اگر انكار ضروريات هم كنند به انكار نبوت بازنمی‌گردد و ما می‌گوییم انكار ضروريات بايد به انكار نبوت بازگردد كه در اين گروه نيست پس ازدواج با گروه دوم درصورتی‌که بيم آن باشد كه زوج تحت تأثیر عقاید زوجه واقع شود اشكال دارد و اگر بيم اين مطلب نباشد حرام نيست ولى بهتر است كه با ديگرى ازدواج كند.
درصورتی‌که صیغه دارای شرایط شرعی بوده، بچه‌ها محرم هستند.
ازدواج او شرعا مانعی ندارد اما اگر بعد از عقد توانایی نزدیکی نداشته باشد زن حق فسخ عقد را دارد مگر اینکه مرد قبل از عقد یا هنگام عقد این موضوع و مشکل را گفته باشد و زن قبول کرده باشد.
عقد موقت با آن مرد باطل بوده و اگر عقد را خودشان خوانده اند، حرام ابد شده اند و باید فورا جدا شود البته اگر همسرتان از حرمت و باطل بودن این کار اطلاع نداشته و تصورش صحیح و مشروع بودن آن بوده لازم است صبر کنید تا از آخرین نزدیکی با آن مرد سه عادت ماهیانه بگذرد و با شروع عادت سوم می توانید مجددا با عقد جدیدی با هم ازدواج کنید.
بگوید من عقد ازدواج خود را با شوهرم فسخ کردم.
