جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احتیاط آن است که دائم را بدون اجازه همسر مسلمان نگیرد.

عقد صحیح بوده ولی کار خوبی انجام نداده، ان‌شاءالله از گذشته جدا توبه کند و با اعمال نیک آینده گذشته را جبران نموده تا مورد عفو قرار گیرد.

در فرض سؤال اقدام به ازدواج نماید.

پدر يا جدّ پدرى می‌تواند براى محرم شدن با زنى او را به عقد موقّت پسر نابالغ خود درآورد (به‌شرط اين‏كه مدّت عقد به‌اندازه‌ای باشد كه پسر به حدّ بهره‌گیری جنسى برسد) و نيز می‌تواند دختر نابالغى را براى محرم شدن بستگان به عقد كسى درآورد (به همان شرط كه در مورد پسر گفته شد) و در هر دو صورت بنابر احتياط واجب بايد عقد فایده‌ای براى آن دو داشته باشد و خالى از مفسده باشد.

مرد می‌تواند زنى را كه صيغه اوست به عقد دائمى ‏درآورد، ولى بايد نخست باقيمانده مدّت را ببخشد، سپس او را عقد كند.

اذن پدر شرط واقعی است و لذا عقد باطل است و اگر علم داشتند نامشروع است و تنها در صورت عدم علم و تصور به حلال بودن حلال‌زاده است.

خیر، چنانچه علم به شوهردار بودن زن دارد هرگونه ارتباط با او جایز نیست.

بعد از اتمام صیغه (و یا بخشش بقیه مدت توسط شوهر) باید دو دوره ایام عدّه نگه دارد و سپس ازدواج نماید.

هرگاه بعد از مشورت و تحقيقات لازم، مشکل حل نشود می‌توان از استخاره استفاده کرد. در غير اين صورت استخاره معنا ندارد.

چنانچه برای امر ازدواج باشد اشکالی ندارد اما درجایی که انسان قصد ازدواج ندارد نباید تحقیق کند.

اختلاف سن در ازدواج حدّ معینی ندارد ولی بهتر این است که فاصله زیادی نباشد تا پیوند آن‌ها دوام بیشتری داشته باشد.

تحصیلات و شغل ازنظر شرعی تأثیری ندارد و چنانچه جهات دیگر او خوب و مناسب باشد ازدواج مانعی ندارد. در سایت نیست