با توجه به اين که اين ازدواج بايد شرعا به مصلحت فرزند خوانده باشد و به اصطلاح فقها، غبطه او رعايت شود و اين کار غالبا به مصلحت فرزند خوانده نيست و راه را براي سوء استفاده باز مي کند از نظر ما شرعا جايز نيست.
تنبیه، تنها شامل زنی می‌شود که بدون عذر شرعی از انجام وظایف زناشویی سرباز زند و هيچ وسيله ديگرى درباره او مفيد واقع نشود که در این صورت بايد ملايم و خفيف باشد به‌طوری‌که نه موجب شكستگى و نه مجروح شدن گردد و نه باعث كبودى بدن. در غیر موارد گفته‌شده، چنین کاری حرام است و مردان هم اگر تخلف کنند حاکم شرع به همین صورت آنها را تنبیه می‌کند.
در صورتی که مدت قابل توجهی از تمکین خودداری کند ، ازدواج مجدد اشکال ندارد.
ازدواج مانعی ندارد ولی باید نسبت به اموال شبهه ناک طرف، رعایت احتیاط کرد.
احتیاط مستحب است که ازدواج نکنند،در هر صورت سقط کردن جز در موارد خاص جایز نیست.
ازدواج با قابله همسر کراهت دارد همچنین ازدواج با قابله ای که وی را بدنیا آورده است کراهت دارد.
در بعضی از روایات به این مطلب اشاره شده است.
ازدواج با او اگر فرد صالحی باشد اشکال ندارد.
منظور از عدالت آن است که بر طبق شئون آنها هرکدام متناسب حالش رفتار کند و عدالت همیشه به معناى مساوات نیست و در مورد حقّ القسم آن است که براى هرکدام یکى از چهار شب را قرار دهد.
در صورتی که خطر مهمی نداشته باشد و بتوانند از وسایلی استفاده کنند که جلوی سرایت را بگیرد مانعی ندارد.
در صورتی که تحقیق کنند و جهات شرعی و اخلاقی و اعتقادی در او حاصل باشد اشکال ندارد.
