جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درمجموع هنگام جدایی زن از مرد، توانایی مردان بر حمایت از فرزندان و رفع نیازهای اقتصادی کودکان بیش از زنان است ولی اگر در مواردی ثابت شود که حضانت پدر مصالح کودک را به خطر می‌اندازد یا این‌که عسر و حرج شدیدى براى مادر پیدا شود که براى پدر نباشد او را به مادر می‌سپارند. ضمناً به این نکته توجّه داشته باشید که قوانین اسلام ـ بلکه هر قانونى ـ ناظر به حال اکثریت است و موارد نادر و اتّفاقى معیار نیست. بی‌شک مصلحت فرزندان غالباً ایجاب می‌کند که زیر نظر پدران باشند و به خاطر همین بوده که اسلام چنین قانونى وضع کرده است، ولى چون شما تنها به موارد خاصی توجّه کرده‌اید، تعجّب نموده‌اید. البتّه مسئله صلاحیت پدر، یا مادر در مورد حضانت شرط است و اگر یکى از آن دو فاقد صلاحیت باشد، حقّ آن‌ها سلب می‌شود.

درصورتی‌که خطر مادّى و معنوى بچّه را تهدید نکند اشکالى ندارد هرچند بنابر احتیاط واجب در زمان حیات پدر مسلمان، حضانت آن‌ها در اختیار اوست.

در نگهداری از والدین، همه فرزندان پسر و دختر مسئولیت دارند و باید به صورتی بین خودشان تقسیم نمایند که  حق شوهر پایمال نگردد.‌

حضانت فرزند نامشروع بر عهده‌ی زانی و زانیه است و در مواردی که مفسده دارد حاکم شرع تصمیم می‌گیرد و اگر فسادى هست جلوى آن را می‌گیرد.

در فرض سؤال مانعی ندارد.

درصورتی‌که شوهرش حقّ شرعى خود را در مورد حضانت مطالبه کند و حاضر به طلاق باشد، نمی‌توان اجباراً صیغه طلاق را جارى کرد، ولى می‌توان مرد را وادار کرد که به مقدار متعارف به زن، حقّ دیدن بچه‌ها را بدهد و مرد باید از این امر امتناع نکند و مسئله حضانت غیر از مسئله حقّ دیدار است.

حق حضانت قابل واگذار کردن نیست (ولو این‌که قدرت نگهداری نداشته باشد) ولی استخدام پرستار برای نگهداری با نظارت یا وکالت دادن به دیگری اشکال ندارد و هر زمان خواست او را عزل می‌نماید.

درصورتی‌که مادر به میل خود نفقه او را داده‌ است، نمی‌تواند از پدر چیزى بگیرد؛ ولى اگر پدر نفقه او را نمى‌داده و مادر به این قصد نفقه او را داده‌ که از او بگیرد، حقّ مطالبه دارد.

نمی‌تواند ولی اگر نیازمند است و فرزند مالی دارد می‌تواند به مقدار نیاز مصرف کند.

با توجّه به این‌که كتمان اين حقيقت در حال و آينده منشأ مشكلات مختلف شرعى است، سزاوار است تدريجاً و به‌طور غیرمستقیم، او را از حقيقت مسئله آگاه سازند؛ و اگر طبق موازین شرعی برای فرزندخواندگی اقدام کرده باشند، فرزند محرم آن‌ها است.

جد پدری قیم بچه می باشد و نمی تواند به دیگری واگذار نماید البته می تواند وکالت بدهد تا فرد دیگری به امور آن فرزند رسیدگی نماید و هر زمان که بخواهد می تواند وکالت را فسخ نماید.‌

شوهر اولویتی ندارد.