جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در عقد موقّت لازم است مدّت و مهریّه هر دو معلوم باشد، امّا در عقد دائم قرار ندادن مهریّه ضررى نمی‌زند و عقد صحیح است؛ و بخشیدن مهریّه قبل از عقد معنا ندارد.

در مهر لازم است چیزی به زن تملیک شود چه کم باشد چه زیاد، احتیاط آن است که مهرالمثل بدهند و یا مصالحه کنند.

در فرض سؤال مانعی ندارد، مرد باید وظیفه خود را انجام دهد، اگر زوجه استعداد نداشت و مرد کوشش لازم را کرد دین خود را ادا کرده است.

درصورتی‌که مهریّه و شیربها را دختر به‌صورت مهریه از شوهر بگیرد و مقدارى از آن را صرف تهیّه جهیزیه نماید و اضافى آن را به هر کس بدهد جایز است.

در فرض سؤال کفایت نمی‌کند مگر اینکه به تعداد قابل‌توجهی (مثلاً دویست‌تا) باشد و ثواب آن را به زوجه اهدا نماید.

در فرض سؤال اشکالی ندارد.

درصورتی‌که بگوید ثوابش را به زن هدیه می‌کند صحیح است.

الف: اشکالى ندارد.ب: چنانچه مرد از این شرط تخلّف کند و ازدواج نماید ازدواجش صحیح است ولى زن می‌تواند مهریّه‌اش را باز پس بگیرد، بنابراین زن دوّم حرام نیست.

این را به‌عنوان شرط ضمن العقد می‌شود پذیرفت نه به‌عنوان مهریه.

احتياط واجب آن است که مبلغي هم قرار دهند.

اگر منظور این است که نماز امام زمان را بخواند و ثواب آن را به زن هدیه کند مهریه صحیح بوده و باید تا می‌تواند به آن عمل کند و الا اگر فقط گفته نماز امام زمان بخواند بی‌آنکه نیتش هدیه ثواب آن به زن باشد مهریه باطل است و تبدیل به مهرالمثل می‌شود.

درصورتی‌که این کار با اجازه صاحب‌ملک باشد - خواه با گرفتن پول یا بدون گرفتن- مانعی ندارد.