جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه ترك اين كار مظنّه مفاسد و اختلافات مهمی بوده باشد جايز است؛ و در اين صورت بايد حتّى الامكان از طبيب زن استفاده شود و اگر ممكن است از غير طريق رؤيت مثلاً با استفاده از لمس غیرمستقیم به‌وسیله دستكش و مانند آن انجام گيرد.

درصورتی‌که با جرّاحى معمولى مشكل حل شود و عوارض خاصى نداشته باشد، اين مقدار عيب باعث فسخ نمی‌شود.

درصورتی‌که زن مقصّر نبوده باشد احتياط واجب آن است كه نفقه او را بپردازد.

چنانچه به سهولت قابل معالجه بوده باشد و زن با هزينه خود اقدام به درمان نمايد، خيار فسخ جارى نيست.

معناى فسخ اين است كه بگويد: «من عقد را فسخ كردم، يا به هم زدم» و به هر زبانى باشد كافى است.

زن در چند صورت می‌تواند عقد را به هم زند: ۱. ديوانه بودن شوهر ۲. نداشتن آلت مردى ۳. ناتوانى از نزديكى جنسى ۴. درصورتی‌که بیضه‌های او را كشيده باشند؛ و چنانچه زن به خاطر يكى از این عيوب عقد را بر هم زند نيازى به طلاق نيست و همان فسخ كافى است.

درصورتی‌که قبلاً زوج و كسان او اظهار داشته‌اند كه از سلامت كامل برخوردار است زوجه می‌تواند به‌عنوان تدليس، نكاح را فسخ كند. در غير اين صورت، هرگاه ثابت شود زندگى با آن مرد مستلزم عسر و حرج شديد است حق دارد از حاكم شرع تقاضاى طلاق كند.

هرگاه مرد بعد از عقد بفهمد كه همسرش يكى از هفت عيب زير را دارد می‌تواند عقد را فسخ كند: ۱. ديوانگى ۲. بيمارى خوره ۳. بيمارى برص ۴. كور بودن ۵. شَل بودن، به‌طوری‌که آشكار باشد ۶. افضا شدن (يعنى راه بول و حيض او، يا راه حيض و غائطش يكى شده باشد و به‌طورکلی پارگى طورى باشد كه قابل‌استفاده براى آميزش جنسى نباشد) ۷. گوشت يا استخوان يا غدّه‌ای در او باشد كه مانع نزديكى شود؛ و چنانچه مرد به سبب يكى از اين عيوب عقد را به هم بزند نياز به طلاق نيست، همان فسخ كافى است.

احتياط واجب آن است كه شوهر هزينه درمان او را بدهد.

هرگاه زن به خاطر ناتوانى مرد از نزديكى، عقد را بر هم زند، شوهر بايد نصف مهر او را بپردازد، ولى اگر به خاطر يكى ديگر از عیب‌هایی كه گفته شد مرد يا زن عقد را بر هم زند، چنانچه باهم نزديكى نكرده باشند چيزى بر مرد نيست و اگر آميزش كرده باشند بنا بر احتياط واجب بايد تمام مهر را بپردازد.

بيمارى صرع موجب خيار فسخ در عقد نكاح نيست; بنابراين اگر زوج بخواهد زوجه را طلاق دهد. چنانچه عروسى نموده‌اند بايد تمام مهر را بپردازد.

اين عيب از عيوب موجب فسخ نكاح نيست; مگر اينكه قبلاً شرط صحّت كامل كرده باشند. كه در اين صورت زن حقِّ فسخ از باب خيار تدليس دارد.