جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

سعى کنید با تواضع و بردبارى و زبان خوش، تدریجاً در ایشان نفود کنید، و هرگز مأیوس نشوید. و تذکّرات در خلوت باشد، نه در جلوى مردم، و به صورت خیراندیشى باشد، نه به صورت انتقاد و خشونت و بدانید سهل انگارى در فروع، همیشه دلیل بر عدم ایمان به اصول نیست.

پدرتان هر کارى کرده است فعلا از دنیا رفته و دست او کوتاه است و چون مسلمان و شیعه على بن ابى طالب(علیه السلام) بوده، سزاوار ترحّم مى باشد. از خداوند براى او آمرزش بطلبید و بدانید پدر اگر فاسق هم باشد باز بر فرزند حقوقى دارد، امید است خداوند همه ما را ببخشد و بیامرزد.

اگر سرپیچى فرزند موجب اذیّت و آزار پدر مى گردد، باید از او اطاعت کند.

اگر موجب آزار پدر و مادر نشود اشکالی ندارد.

اگر پدر به خاطر انجام این سفر مستحب اذیت و آزار شود چنین سفری جایز نیست ولی اگر سفر لازمی باشد مانعی ندارد.

اگر مخالفت با آن، موجب ایذاى وى گردد، واجب الإطاعه است.

هر کارى که موجب ایذا و اذیّت والدین گردد، به معناى عاقّ والدین است، مگر در مواردى که تکلیف واجب یا حرامى باشد، و به انسان دستور مخالفت با آن را بدهند.

مقام هر دو والاست، و تا مى توانید در میان آن دو جمع کنید، و در صورتى که امکان نداشته باشد، بر حسب اهمیّت موارد باید عمل گردد، و آنچه مهم تر است، مقدّم شود.

احقاق حقوق کردن در برابر ظلم پدر و مادر شرعاً اشکالى ندارد، و از آن قاعده مستثنى است ولى هر قدر گذشت نماید بهتر است.

الزام پدر تاثیری ندارد ولی اگر ترک کردن جماعت از ناحیه پسر باعث اذیت و آزار پدر گردد باید آن را به مقداری که موجب عسر و حرج نمی شود انجام داد.

مانعی ندارد که خلاف نظر والدین عمل نماید ولی باید رعایت احترام آنها را بنماید.

پدر نباید مانع این کار خیر شود و رفتن به نماز جمعه مانعی ندارد .