حکم نامگذاری نوروز بهعنوان عید
گفتن لفظ «عید» برای سال نو و نوروز چه حکمی دارد؟
این کار اشکالی ندارد.
این کار اشکالی ندارد.
درصورتیکه بیاحترامی و هتک حرمت شود، جایز نیست و بهتر است در محلی قرار دهید که بیاحترامی نشود.
تا ضرورتی نباشد این کار که باعث ترویج فرهنگ بیگانه است مجاز نیست
بهتر است بهجای این کارها که ممکن است از طرف بعضی متهم به بدعت شوند، مجالس باشکوه ذکر فضائل امیر مؤمنان علیهالسلام برگزار نمایند
در صورت که کارهای مشروعی در آن روز انجام شود و تنها به اهمیت مقام زن پرداخته شود مانعی ندارد ولی با توجه به اینکه این کار ترویج یک فرهنگ غربی است کار خوبی به نظر نمی رسد.
باید کسانی که مراسم را برگزار می کنند تصریح کنند مردم به قصد رجا و به قصد قربت مطلقه به جا آورند.
در چنین شرایطی بهتر آن است که آنچه آثار شادی و خوشحالی است اظهار نکنند; ولی صلهرحم و دیدوبازدید و خانهتکانی و نظافت و مانند آن مانعی ندارد.
اولا: در برخی روایات نوروز را عید مذهبی دانستهاند که حوادث تاریخی مطلوب و یا پیروزیهایی در آن واقعشده؛ ولی با توجّه به اینکه اعتبار این روایات ثابت نیست نمیتوان نوروز را بهعنوان عید مذهبی در نظر گرفت امّا عید ملّی ایرانیان و بعضی کشورهای اسلامی دیگر است؛ مانند بسیاری از اعیاد که در میان اقوام جهان مرسوم است و بدعت هم محسوب نمیشود و اساس این عید ملّی آغاز بهار است که تحوّل مهمی در عالم طبیعت و موجودات به وجود میآید.ثانیاً: بهموازات این عید سنّتهای حسنه و کارهای پسندیدهای ازجمله دعا و توجّه به خداوند در آغاز سال، صلهرحم، کنار گذاشتن کدورتها، نظافت، مسافرت و تجدیدقوا برای انجام کار بهتر، کمک به نیازمندان در هفته احسان و مانند آن انجام میشود که آثار مثبتی دارد و ازنظر اسلام مطلوب است.ولی باید از آمیخته شدن این امور مثبت با خرافات و گناهان خودداری کرد؛ ازجمله شب چهارشنبهسوری است که هیچ مدرکی برای آن نیست و تفاوتی با سایر چهارشنبهها ندارد و ضایعات فراوانی هرسال در آن ایجاد میشود ازجمله نقص در بدن یا آسیب رسیدن به بیماران قلبی و عصبی و زنان باردار که نمیتوان اینها را نادیده گرفت و گفت این مراسم جزء آداب نیاکان است، چراکه مصداق سخن مشرکان در آیه شریفه «وَ كَذلِكَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ في قَرْيَةٍ مِنْ نَذيرٍ الا قالَ مُتْرَفُوها إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلى أُمَّةٍ وَ إِنَّا عَلى آثارِهِمْ مُقْتَدُون» زخرف/23 خواهد شد؛ و پریدن از روی آتش و تبادل سرخی و زردی و امثال آن قطعاً از خرافات است. همچنین روز سیزدهم فروردین که میتواند آثار مثبتی ازجمله گردش در طبیعت و دیدن آثار عظیم خلقت خداوند و تفریح سالم داشته باشد و نباید آن را با خرافاتی ازجمله نحس دانستن آن و پایمال کردن زراعت مردم به این بهانه و ارتکاب گناهان آلوده کرد.با توجّه به نکات فوق باید اعتدال را در مورد این عید در نظر گرفت؛ از طرفی نباید آن را بهطور کامل نفی کرد زیرا آثار مثبت فراوانی دارد و نه هر چیز را که به نام عید نوروز انجام میشود پذیرفت «وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاس» بقره/143.
شادی کردن در چنین شبی اشکال شرعی ندارد، اشکال در این است که معمولاً آمیخته با کارهای ناروایی میشود که گاه به قیمت جان انسانها تمام میگردد و هیچ انسان باوجدانی آن را نمیپذیرد.
این کار خلاف عقل و شرع است.
چهارشنبهسوری از خرافات است و چنانچه برخی اعمال موجب آزار و اذیت دیگران شود حرام است.