جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

معمولاً مضمون اشعار تأثیری در حکم آهنگ ندارد.

آلات و ابزار موسیقى، آنچه مربوط به موسیقى حرام است، یعنى غالبا آن موسیقى حرام نواخته می‌شود، تولید و خریدوفروش و ارائه تصویر آن در وسایل ارتباط‌جمعی حرام است. ولى آلات مشترکِ، یا آنچه غالباً موسیقى حلال با آن نواخته می‌شود، در جهات فوق اشکالى ندارد.

تمام صداها و آهنگ‌هایی که مناسب مجالس لهو و فساد است غنای حرام محسوب می‌شود.

كف زدن مانعى ندارد؛ امّا در مساجد و حسینیه‌ها ترک شود.

تنها رقص زن براى شوهرش جايز است و بقيّه اشكال دارد.

لهو به معنای سرگرمی است و در این موارد منظور حرکاتی است که متناسب با مجالس فساد و عیاشی و هوسرانی است.

احتیاط در ترک این کار است.

درصورتی‌که صدای بانوان در صدای مردان محو شود و صدا و آهنگ سرود مناسب مجالس لهو و فساد نباشد اشکالی ندارد؛ در غیر این صورت جایز نیست.

اگر شاباش را در برابر رقص بدهند، اشکال دارد؛ و درصورتی‌که مفسده ندارد به صاحبان اصلی برگردانید و الا به فقرا صدقه دهید و اگر خودتان نیازمند باشید می‌توانید استفاده نمایید.

هرگونه طنز و تقلید صدا و حرکات که موجب آزار یا اهانت به افراد شود شرعاً جایز نیست و نگاه کردن به آن نیز اشکال دارد.

اگر در عرف مصداق اهانت و اسائه به معصومین (علیهم‌السلام) محسوب شود و او از این مطلب آگاه است، سبب ارتداد او می‌گردد و احکام مرتد با نظر حاکم شرع درباره او جاری می‌شود.

اگر صرفاً تضییع اوقات باشد، کار خوبى نیست، ولى اگر بدآموزى و خلاف شرع در آن باشد، حرام است.