تحقیقی یا تقلیدی بودن ولایتفقیه
ولایتفقیه تحقیقی است یا تقلیدی؟
برای کسانی که مجتهد باشند تحقیقی است و برای کسانی که مجتهد نیستند تقلیدی است.
برای کسانی که مجتهد باشند تحقیقی است و برای کسانی که مجتهد نیستند تقلیدی است.
در مسائلی که مربوط به حکومت است باید پیرو ولایتفقیه بود.
در مسئله مربوط به حکومت باید از ولیفقیه پیروی شود.
تبعیت از حکم حکومتی ولیفقیه بر همگان واجب است.
مرتکب اشتباهی شده و باید ارشاد شود و منظور از ولایت مطلقه ولایت در احکام حکومت اسلامی است.
ظاهر آن حکم حکومتی است و لازم الاطاعة میباشد.
از اولویت نسبت به ریاست جمهوری می توان استفاده کرد که رهبر باید از رجال دینی باشد همانگونه که رهبران الهی مانند انبیاء و اولیاء از مردان بوده اند.
این تعبیرات صحیح نیست، ممکن است آنها در اشتباه باشند.
با توجّه به اینکه ولایتفقیه به معناى بودن فقیه در رأس حکومت است و حکومت وظایفى دارد که مردم باید طبق آن عمل کنند، جنبه عملى به خود میگیرد؛ و حتّى در مورد ولایت امام، بخشى جنبه عقیدتى دارد و بخش دیگر ـ که مربوط به حکومت است ـ جنبه عملى دارد.
در صورت نبودن ولى، ولایت بر مال شخص غایب با حاکم شرع یا کسى که حاکم شرع تعیین کرده است بلکه در صورت وجود ولى نیز احتیاط واجب اجازه گرفتن از حاکم شرع است.
ظاهراً تمام کسانى که در رابطه با ولایتفقیه بحث کردهاند، حتّى امام راحل (قدس سره) آن را مقیّد به رعایت مصالح مسلمین نمودهاند. هیچکس نمیگوید: «اگر مصلحت مسلمین جنگ است، فقیه حق دارد حکم به صلح کند و اگر مصلحت مسلمین صلح است، فقیه حق دارد برخلاف آن، دستور جنگ بدهد». اصولاً این ولایت براى حفظ مصالح اسلام و مسلمین است، نه برخلاف آن. وقتى این اصل را بپذیریم، محدوده ولایتفقیه مشخص میشود؛ و منظور از مطلقه، همان مطلقه در دایره مصالح اسلام و مسلمین است. حتّى درباره معصومین (علیهمالسلام) نیز مسئله غیرازاین نیست. امام حسن (علیهالسلام) به خاطر مصالح اسلام و مسلمین صلح کرد؛ و امام حسین (علیهالسلام) به خاطر مصالح اسلام و مسلمین جنگید و شهید شد. خداوند حضرت یونس (علیهالسلام) را به خاطر ترک اولى که به مصالح غیر واجبه امّت مربوط میشد، در شکم ماهى زندانى کرد. شرح بیشتر در این مختصر نمیگنجد.