بله- ویژگی‌های دینی دارد. باید باتقوا باشد، امین باشد، پاکدامن باشد، مدیر و مدبر باشد، آگاه باشد، خلاصه کسی باشد که هم دنیای مردم را حفظ کند هم دین مردم را حفظ کند. هم کشور را حفظ کند هم مکتب را حفظ کند.
جایز نیست و باید با رضایت مسئولین اداره مربوطه باشد.
اگر پس از تحقیق همه‌جانبه و مشورت با اهل اطلاع به فرد مؤمن و متعهد و اصلح رأی بدهید مسئولیتی در قبال اعمال بد او در آینده ندارید، ولی امربه‌معروف و نهی از منکر را فراموش نکنید.
ظاهر این است که بر این‌گونه جنگل‌ها حکم ملک، جارى می‌شود و مسئله ارث و وقف و اجاره و... صحیح است ولى بعد از تشکیل حکومت اسلامى و نهى حکومت از تملّک جنگل‌ها بدون رضایت حکومت نمی‌توان اقدام کرد.
حکومت در زندگی شخصی و خصوصی افراد دخالت نمی‌کند مگر اینکه ضرورتی اقتضا کند.
تبعیت از حکم حکومتی ولی‌فقیه بر همگان واجب است.
هرگاه اسلام درخطر باشد و هیچ راهى براى دفاع از اسلام جز این راه نباشد، این کار پس از اجازه از حاکم شرع واجب است. ولى نباید خودسرانه دست به این کار زد که مایه تفرقه و سستى می‌شود.
اگر مراحل قانونى دقیقاً طى شده باشد مستند به قوانین الهى خواهد بود.
شک نیست که آثار باستانی هر ملتی جزء افتخارات آن ملت است و سزاوار است از تخریب آنها جلوگیری شود .
حکومت اسلامى و مسلمانان نسبت به گناهان پنهانى افراد وظیفه‌ای ندارند، ولى بدون شک نسبت به گناهانى که به‌طور علنى و آشکار، در سطح جامعه انجام می‌شود وظیفه نهى از منکر دارند و الا جایى براى انجام این وظیفه مهم باقى نمی‌ماند. البتّه با این تفاوت که مردم باید به نهى از منکر زبانى اکتفا کنند و از هرگونه برخورد فیزیکى اجتناب ورزند، ولى حکومت می‌تواند وارد این مرحله نیز بشود; و در مورد کنیزها اساساً میزان پوشش آنها نسبت به زنان آزاد ازنظر اسلام متفاوت بوده است.
جزیه گرفتن از تمام آنها جایز است، مگر اینکه منشأ آثار نامطلوبی شود؛ در ضمن بدانید جزیه غالباً مبلغ مختصری است و در برابر آن حکومت اسلامی دفاع از جان و مال و ناموس آنها را به عهده‌دار.
صحت عقود منوط به ثبت در دفتر نیست; ولى می‌توان به خاطر مصالحى براى متخلّفان مجازاتی قائل شد.
