جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

چنانچه مالکی دارد باید قیمت آنرا به مالکش بدهد و اگر مالک خاص ندارد نباید بی جهت حیوان را کشت.

کشتن و آزار حیوانات غیر موذى اشکال دارد، و حمایت از آنان خوب است.

نگهدارى حیوانات براى اهدافى که در بالا ذکر شد، نه تنها مانعى ندارد، بلکه فواید معنوى و مادّى نیز در بر دارد. ولى طورى باشد که منتهى به اسراف یا آزار حیوانات نشود.

چنانچه فایده ای از قبیل پاسبانی خانه و گله و صید و مانند آن داشته باشند مانعی ندارد.

آب نيم خورده «حيوانات نجس» مانند سگ و خوک نجس است، امّا نيم خورده حيوانات حرام گوشت (مانند گربه و جانوران درنده) پاک است هرچند خوردن آن مکروه است.

این هزینه ها مادامى که به اسراف منتهى نشود، ایرادى ندارد.

تفاوتى از این جهت میان سگها نیست، و معمولا مسلمانان از سگ ها براى سه منظور استفاده مى کردند: پاسبانى خانه، پاسبانى باغ، و پاسبانى از گلّه. و در کتب فقهى ما درباره این سه نوع سگ بحث شده، و به عنوان «کلب الحارس» و «کلب الماشیه» و «کلب الحایط» از آنها یاد شده است.

هرگاه آب دهان یا بینى یا رطوبت دیگرى از حیوان حرام گوشت (مانند گربه) در بدن یا لباس نمازگزار باشد مادام که عین آن برطرف نشده نماز با آن اشکال دارد، امّا اگر خشک شود و عین آن برطرف گردد نماز صحیح است.

امورى كه انسان فقط در مقابل خدا نسبت به آن مسئول است؛ مانند نماز و روزه.

حق الله است.

موارد مختلف است؛ گاه حق اللَّه است و گاه حق النّاس.

هم حق الله است و هم حق الناس.