قضاى یک روز بر او واجب نیست ولى احتیاط مستحب است.دلیل هرچند با عنوان ربط دارد: وظیفه‌ی شخصی که روز آخر ماه رمضان از کشور خود مسافرت کرده اما در مقصد یک روز دیگر از ماه باقی است.
اگر موازین تقیّه وجود داشته باشد می‌توانید با آن‌ها عید کنید و اگر ماه در نجف ثابت شود براى استانبول کافى است.
هرگاه شخص زندانى نتواند به ماه رمضان يقين پيدا كند بايد به گمان خود عمل نمايد و آن ماه را كه بيشتر احتمال می‌دهد كه ماه رمضان است روزه بگيرد و اگر گمان براى او حاصل نشود هرماهى را كه روزه بگيرد صحيح است، ولى احتياط واجب آن است كه اگر زندان او ادامه يابد در سال آينده نيز همان ماه را روزه بگيرد.
با توجه به اختلاف افق‌ها نمی‌توان عید واحد قائل شد، مخصوصا گاهی که ما نماز عید می‌خوانیم و در منطقه دیگری از دنیا هنوز شب است.
درصورتی‌که منجمین مورد اعتماد به‌طورقطع و یقین خبر دهند، بر طبق آن عمل کنید.
می‌توانند به اعلام اول ماه ایران عمل کنند.
درصورتی‌که فاصله زیادی از هم نداشته باشند هم‌افق هستند.
درصورتی‌که با حکم حاکم به‌یقین رسیده قضا دارد ولی کفاره ندارد.
دیدن ماه شوّال به‌تنهایی براى افطار کافى نیست بلکه باید روز تمام شود و اگر کسى جاهل به مسئله بوده باید قضا کند، امّا کفّاره ندارد و بر کسى که دستور افطار داده کفاره‌ای نیست، هرچند نباید بدون تحقیق مسئله بگوید.
همه هم‌افق نیستند ولی غالباً دارای یک افق می‌باشند و اگر در شهرهای مرکزی دیده شود برای سایر شهرهای ایران کافی است.
