روزه بر كسانى كه مبتلا به بيمارى استسقا هستند، يعنى زياد تشنه می‌شوند و توانايى روزه گرفتن را ندارند و يا براى آنها بسيار مشكل است واجب نيست، ولى بايد براى هرروز يك مد طعام كه در مسئله قبل به آن اشاره شد كفّاره بدهند و بهتر است كه بيش از مقدار ضرورت آب نياشامند و اگر بعداً بتوانند قضا كنند احتياط واجب قضا كردن است.
میزان پیری به آن است که روزه برای او مشقت داشته باشد. (مشقت نه مشقت شدید، یضعف عن الصوم)
اگر كسى پيدا شود كه بدون اجرت، بچه را شير دهد يا شخصى پيدا شود كه اجرت دايه را بى منّت بپردازد، در اين صورت روزه گرفتن واجب است.
كسانى كه به خاطر پيرى روزه نگرفته‌اند اگر در فصل مناسبى كه هوا ملايم و روزها كوتاه است بتوانند قضاى آن را به‌جا آورند احتياط واجب آن است كه آن را قضا كنند.
در حال حاضر شما مکلّف به روزه نیستید، احتیاط واجب آن است که اگر قدرت دارید براى هرروز به اندازه یک مد طعام (750 گرم گندم) به شخص نیازمندى بدهید. همچنین براى ایّام گذشته که روزه نگرفته‌اید و تا سال بعد هم توانایى بر روزه نداشته‌اید.
هرگاه استفاده از شیر خشک برای تغذیه فرزند او مشکلی نداشته باشد باید روزه بگیرد.
هرگاه غذا خوردن آنها واقعاً ضرورت دارد روزه را ترک می‌کنند و در وقت دیگری قضای آن را به‌جا می‌آورند.
تنها در صورتی می‌توانید روزه را ترک کنید که خوف ضرر برای بارداری داشته باشید.
ملحق به بیماران است.
